De tweede editie van Dutch Altered Championship, oftewel DAC II, is alweer geweest. Deze keer was groter dan ooit, omdat de eerste plek zich ook kwalificeert voor de wereldkampioenschap in augustus. Daarom kwam men van heinde en verre, maar vooral vanuit Frankrijk, om met deze Nederlandse titel naar huis te gaan. Kunnen wij ze stoppen?
Op de valreep
Als je deze blog volgt, dan weet je dat ik tot het laatste moment heb getwijfeld over mijn deck. Voor de eerste editie was er een duidelijke winnaar voor mij nadat ik Coldsnap ging spelen op Board Game Arena, maar zelfs na de huidige aanpassingen ligt die niet helemaal lekker in de meta. Daarom overwoog ik wat anders te spelen.
Hoewel Kojo op dit moment het meest gespeeld wordt, is het Sigismar die het de laatste weken erg goed doet. Dan heb je nog Gulrang, en misschien wat Atsadi’s. Op Atsadi na zijn dit eigenlijk allemaal decks waar Coldsnap niet zo goed tegen gaat. Tegen Kojo ga je ongeveer 50/50, en Fen en Sigismar zijn vergelijkbaar. Gulrang is een absolute nachtmerrie, dus ik ben alleen in het voordeel tegen Atsadi.
Sigismar is in dit ecosysteem eigenlijk de echte winnaar. Die gaat gelijk tegen zichzelf, en heeft een voordeel tegen de meeste andere decks. Gulrang wordt misschien lastig als die het begin weet door te winteren, en misschien geldt datzelfde wel voor Atsadi. Maar voor de rest zit je goed.
Toch besloot ik weer om mijn oude, vertrouwde Coldsnap te gebruiken. Dat deck ken ik gewoon veel beter, en ik vind het ook aanzienlijk leuker om te spelen. Maar ik was me er wel van bewust dat het een bergopwaarts gevecht zou zijn.
De Franse invasie
Toen ik aankwam op DAC II hoorde ik voor het eerst hoe extreem de Franse invasie eigenlijk was. De helft van de spelers kwam van Frankrijk, in de hoop die kwalificatie te claimen. Dan waren er nog wat Duitsers, Belgen en zelfs Scandinaviërs. Wij Nederlanders waren gewoon in de minderheid!
Dat was slecht nieuws. In Frankrijk is Altered veel groter dan hier, dus zij hebben allemaal aanzienlijk meer kansen om te oefenen. Ook komen zij niet helemaal hierheen als ze niet willen proberen te winnen. Dat betekent dat het allemaal sterke spelers zijn.
Alledaagse spelers waren dus in een zware minderheid, wat betekent dat het meteen vanaf ronde één al pittig was. Slecht nieuws voor iemand die een deck meebracht die ongeveer 50% van de potjes tegen het populairste deck wint. Tegen een onervaren speler kan ik die 50% aanzienlijk opkrikken, maar tegen iemand die weet wat die aan het doen is zal ik wel ongeveer daar blijven hangen. En aangezien ik op zijn minst zes van de acht potjes moest winnen om in de top acht te komen, zag het er al niet zo best uit.
Mijn zorgen werden meteen al bevestigd toen ik in de eerste ronde tegen een Fransman met Kojo moest spelen. Vervolgens had hij de perfecte counter voor mijn openingshand, en had ik in de tweede ronde niets om te spelen. Met een behoorlijke achterstand was het potje eigenlijk al gespeeld. Ik zocht naar een manier om het in te halen, maar die was ver te zoeken. Ik begon het toernooi met een verlies.
Vrienden uitschakelen
In de tweede ronde mocht ik het opnemen tegen Joris. Die was de vorige editie kampioen, en ondertussen waren we vrienden geworden. Hij had het eerste potje ook verloren, dus de verliezer maakte waarschijnlijk geen kans meer op de top acht. Of beide tegenstanders waar je van verloor moeten later wel erg goed gaan.
Na een heftig potje wist ik nog net te winnen, maar het slechte nieuws hield nog niet op. Ik mocht weer tegen een vriend. Deze keer speelde ik tegen Kogul, die net als ik een winst en een verlies had. Ook deze wist ik op te pakken. Fijn, maar nu had ik toch al twee vrienden uit DAC II geknikkerd. Dan won ik toch liever tegen vreemden.
Gelukkig weet iedereen dat het niets persoonlijks is. Tussen de potjes door hingen we samen buiten (want binnen was het veels te warm), met wat grollen en grappen. Ondanks de toch wat nare situatie, hadden we het allemaal nog naar onze zin.
In de vierde ronde mocht ik weer tegen een Fransman. Die had precies wat hij nodig had om mijn sterke unique uit het spel te krijgen, waarna ik weer te ver achter kwam te staan om er nog in te blijven. Erg jammer, want ik had flink mijn best gedaan om het te blokkeren. Maar zijn laatste twee kaarten waren precies wat hij nodig had.
Spelen op Twitch
In de vijfde ronde moest ik tegen Gijs. Nog een vriend. Om nog kans te maken op de top acht moest ik nu alles winnen, dus ik kon geen genade tonen. Maar er werd nog een verrassing onze kant op gegooid. Pepijn kwam naar ons toe om te vragen of wij misschien op de streamtafel konden spelen. De spelers die daar eigenlijk moesten zitten hadden last minute aangegeven dat ze toch liever niet voor een live publiek speelden.
Dus Gijs en ik pakten onze spullen snel in en verhuisden. Pepijn legde nog even uit waar we ons allemaal aan moesten houden, zodat alles goed in beeld was voor de stream. De stream werd overigens gehost door Joppe, nog een vriend van mij. Binnen de Nederlandse Altered gemeenschap kent iedereen elkaar ondertussen wel.
Gijs wist de druk hoog te houden, waardoor ik nooit de kans kreeg mijn Nilams te spelen. Dan zou ik teveel achter komen te staan. Gelukkig heeft Afanas tegen Kojo nog een plan B: zelf ook druk uitoefenen. Kojo komt later namelijk kaarten tekort, dus na een tijdje keert het tij. Dat is ook precies hoe het potje ging. Als je terug wil kijken, je vindt het potje hier.
Na afloop kwam Pepijn weer bij ons. Ze hadden iemand nodig voor een interview. Gijs deed dat liever niet, dus ik maakte mijn weg naar een zijruimte waar Joppe op mij zat te wachten. Hij kwam er toen pas achter dat wij dat waren waar hij net commentaar op zat te leveren.
Een loss teveel
Ik stond nu 3-2, en DAC II had 8 rondes voor de top 8. Om nog kans te maken moest ik nu sowieso alles winnen, en dan was het nog de vraag of ik er nog wel in zat. Dat is een hoge eis, maar misschien gunt de matchmaker mij wat gemakkelijkere potjes?
Het mocht niet zo zijn. In de zesde ronde nam ik het op tegen een Sigismar. Mijn eigen hand was matig, en voor Sigimar was het verre van. Ik wist het nog close te houden, maar ik moest uiteindelijk toch het onderspit delven.
Ik maakte dus geen kans meer, en de druk was er ook af. Daarom ging ik iets minder mijn best doen en iets meer focussen op speelplezier. De zevende ronde had ik misschien kunnen winnen met meer focus, maar ik maakte me er niet zo druk om. Het was mooi geweest.
In de laatste ronde nam ik het op tegen Gulrang. In theorie mijn slechtste matchup, aangezien de Mesektets zoveel waarde genereren dat ik er op een gegeven moment niet meer tegenop kan. Wel kreeg ik twee Banishing Gates op hand, de enige kaart waarmee ik Mesektet weg kan halen. Ook kreeg ik mijn eigen Nilams online én pakte ik lekker kaarten zodat ik genoeg had voor het latere spel. Het bleek allemaal overbodig, want mijn tegenstander legde geen Mesektet op het bord. Zonder is de matchup ineens best gemakkelijk. Achteraf bleek dat hij de kaart niet eens speelt in zijn deck, tot mijn grote verbazing.
Inpakken en wegwezen
Ondanks mijn slechtere prestatie had ik het nog wel naar mijn zin. Maar niet genoeg om de laatste ronden van de top 8 van DAC II nog bij te wonen. Ik kende een enkele deelnemer, iemand waar ik het tijdens het vorige toernooi tegen op had genomen in de top 8. Dat deed mij goed, want daardoor wist ik dat ik het niveau in ieder geval wel had.
Maar het toernooi was al twee uur uitgelopen, en geen van mijn vrienden wouden blijven kijken. Bovendien waren de finalisten zeven Fransen en een Belg, allemaal mensen waar ik niet wat mee had. Het was dus tijd om naar huis te gaan.
Als prijs ontving ik nog even wat pakjes en een speciale Hero met een handtekening erop. Van Pepijn begreep ik later dat ik er nog één kan verwachten als bedankje voor het inspringen bij de stream en de interview, dus dat zit helemaal goed. De heroes verkopen op het moment voor ergens tussen de 50 en 100 euro, dus in het ergste geval kan ik ze verkopen en ga ik met winst naar huis. Zelfs na mijn matige prestatie.
Al met al was het een geslaagde dag. Aan de ene kant jammer dat de competitie zo zwaar was door alle internationals die mee kwamen doen, aan de andere kant betekent het ook gewoon dat ik mij beter moet voorbereiden. En misschien accepteren dat ik niet simpelweg mijn favoriete deck kan brengen als ik daadwerkelijk wil proberen te winnen. Ik zit daarom nu te experimenteren met Sigismar voor het toernooi in Lille volgende week. Voor de volgende DAC richt ik weer gewoon op de top acht en zelfs de kampioenschap!
Geef een reactie