5 bordspellen over eten

In Food Chain Magnate ben jij de eigenaar van een voedselketen. Je zet restaurants op, huurt bediening in en probeert zo de meeste klanten te trekken. Is er geen behoefte aan het soort eten dat jij verkoopt? Dan zorg je ervoor dat het volk smacht naar je burgers door reclames te plaatsen. Anders gezegd: jij hebt het aanbod, en de vraag maak je zelf.

Food Chain Magnate is een leuk, strategisch spel die tegelijkertijd een commentaar is op consumentisme in onze maatschappij. Reclames beïnvloeden ons meer dan we weten of willen toegeven. Het is eng om over na te denken, maar het is ook grappig hoe Food Chain Magnate daar de spot mee drijft.

De doos van Food Chain Magnate

Samen eten is gezellig, en er zijn weinig bordspellen gezelliger dan dexterityspellen. Daarom is Hibachi de perfecte combinatie tussen de twee. Ik word er enthousiast van en krijg tegelijkertijd ook honger.

In Hibachi zijn de spelers Hibachi chefs. Dat is de Japanse stijl van barbecue. Denk aan hoge temperaturen en ook een gezonde dosis showmanship. Helaas zal je de ingrediënten voor de maaltijden uit eigen zak moeten betalen. Dus moet je slim omgaan met je geld op de markt. Maar pas wel op, want als je wordt overboden door je tegenstanders heb je alleen lucht om te bakken.

Hibachi is een dexterityspel waarin je verzwaarde pokerchips moet gooien om ingrediënten te kopen. Gelukkig voelen ze bijzonder goed in je handen, waardoor elke worp leuk is. Mikken is lastig en spelers kunnen je ook van je plek stoten. Bovendien heeft elke chip een verborgen waarde die bepaalt hoeveel je moet betalen. Je wil natuurlijk zo goedkoop mogelijk uitkomen, maar iedereen die meer betaalt heeft wel voorrang en de voorraad is gelimiteerd. Daarom moet je inschatten wat je tegenstanders proberen te doen, of je moet ze uit de schaal stoten met een goedgemikte worp.

De doos en inhoud van Hibachi op display.

Dan krijg je Juicy Fruits. Daar hebben spelers hun eigen fruitstands waar ze sappig eten proberen te verkopen. Het vergaren van fruit doe je door jouw pion over je bord te laten glijden. Tegelijkertijd bouw je je bord ook vol, want je hebt kraampjes nodig om je verse fruit te verpatsen. Maar die zitten dus wel in de weg voor het glijden, dus denk goed na over wat je waar plaatst en of je dat kraampje wel nodig hebt.

De doos van Juicy Fruits, met wat speelstukken erop gestrooid

In Pizzachef concurreer jij met je mede pizzabakkers en bezorgers om de bakkerij van je meester over te nemen. De persoon die het meeste geld ophaalt door pizza’s te maken en ze tijdig te leveren neemt de zaak over. Dus is het aan jou om bestellingen binnen te halen, ingredienten binnen te halen en alles samen in de oven te gooien.

De doos van Pizzachef bovenop het bord, met in de achtergrond fiches uit het spel.

Als je wel eens naar de Shabu Shabu bent geweest, dan weet je dat er niets meer competitief is dan all you can eat sushi. Je kijkt jaloers naarhet eten van je mede-eters tegenstanders en ziet hoe zij een betere bestelling hebben gemaakt dan jij. Daar moet je de volgende ronde wat aan doen.

Deze competiviteit ligt aan het hart van zowel Sushi Roll en Sushi Go. Het zijn drafting games waarin jij het beste bordje probeert samen te sprokkelen. Sommige combinaties leveren meer punten op, maar krijg jij wel de kans alle onderdelen van de set op te pikken? Want je tegenstanders plukken ook rijst en vis van de lopende band.

Sushi Go is een uitstekende plek om te leren draften. Al voor de tweede ronde is begonnen heb je ontdekt dat dingen pakken om je tegenstanders te stangen erg lekker kan zijn. Bovendien heeft het vrolijke illustraties die zelfs de meest chagrijnige persoon doen glimlachen.

De inhoud van Sushi Roll, op een chaotische wijze op tafel gelegd. De doos is afwezig.

Honger?

Dit waren vijf bordspellen over eten, maar er zijn er natuurlijk veel meer. Heb jij nog voorbeelden die je graag met de rest wil delen? Laat het dan vooral weten in de comments!