Dit heeft Thomas gespeeld op Spiel 2024

Spiel 2024 begon… goed. Ik ga niet zeggen dat we bij het eerste het beste spel dat we tegenkwamen neerploften, want ik heb standaarden, maar binnen een minuut na binnenkomst op de beurs zaten we bij een interessant ogend spel. Voor ons lagen fiches met bloemen erop, schepjes en kartonnen tuinhuisjes, en naast ons stond een man die vroeg of we al sinds donderdag rondliepen. “Nee.”

Vervolgens nam hij de spelhandleiding erbij en begon hij deze hardop voor te lezen, woord voor woord. We wisselden al enkele twijfelachtige blikken maar durfden nog niets te zeggen, moe en conflictmijdend als we waren. Hij vroeg zelfs nog tweemaal “are you still following?” waarop we natuurlijk gewillig ‘ja’ knikten… Toen hij bij het componentenoverzicht aankwam, en deze ook mechanisch begon voor te lezen, zonk de moed me in de schoenen. Kort daarna klonk het: “I’m just messing with you guys.” Gevolgd door een gezamenlijke opgeluchte inademing en gelach. Hierna legde de hilarische man het spel echt uit en konden we beginnen.

De startopstelling van een potje Stalk Exchange

Zo werkt Stalk Exchange

Stalk Exchange is een spiksplinternieuw spel, waarin je gezamenlijk bloemen plant en verkoopt. Ondertussen proberen alle spelers de markt te beïnvloeden om zelf aan het eind het meeste geld te verdienen.

Iedereen begint met tien verstopte bloemen, dit vertegenwoordigen de “aandelen” van die speler. Op het speelveld ligt een wachtrij aan bloembollen die geplant kunnen worden op een driehoekig bord. Elke beurt mag een speler tweemaal óf een bloem uit hun aandelen ruilen met eentje uit de wachtrij, óf een bloem uit de wachtrij planten in het gezamenlijke veld.

Vervolgens komen alle bloembollen tot bloei die “lucht” hebben (naast een open vakje liggen). De groepen bloemen die aan alle kanten ingesloten zijn door andere kleuren bloemen en bloembollen worden naar de markt gebracht.

De marktwaarde van verkochte bloemen neemt toe en wordt bijgehouden op een apart bord. Aan het eind van het spel wint de speler wiens tien “aandeelbloemen” collectief het meeste waard zijn.

Onder mijn bordje tijdens een potje Stalk Exchange

Mijn gedachten

Stalk Exchange was een fantastisch spel om de dag mee te beginnen. Niet te complex, lekker bloemetjes planten, maar toch genoeg diepgang dat je tijdens je beurt even stilstaat bij de mogelijkheden en je afvraagt wat de beste strategie is op dat moment. De speelborden waren mooi en de fiches waren fijn om vast te houden (niet onbelangrijk). Het hield me mentaal bezig en net wanneer het een beetje repetitief begon te voelen, was het spel opeens voorbij.

Heel vermakelijk dus, maar er zijn altijd wat puntjes. Voor mij lagen die dit keer vooral in het thema. Sommige spellen zien eruit alsof ze co-op zijn. Zo ook dit spel. Iets aan het planten en verkopen van bloemetjes is inherent leuk en lief. Daar past een ernstig competitieve markt als score-element eigenlijk niet helemaal bij. Wat oogde als een cutesy bloemenspelletje bleek een strategische, commerciële wedstrijd te zijn. Niet zo erg toen we er eenmaal in zaten, maar het leverde wel een kleine whiplash op.

Al met al was Stalk Exchange een erg leuk spel. Ik denk niet dat ik het zelf aan ga schaffen na Spiel 2024, maar dat heeft meer met mijn hoge drempel voor aankopen te maken. Als ik het bij iemand zou zien liggen, zou ik met liefde nog een potje of tien spelen.

  • Strategie: ♟♟♟♟/🔵
  • Randomness: 🎲🎲/🔵🔵🔵
  • Thema: 🎵🎵🎵/🔵🔵
  • Overall rating: ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/🔵🔵

Zo werkt Very Bad Lands

In Very Bad Lands heeft iedereen een hand van één kaart. Er zijn in totaal elf kaarten, met waarden van één tot en met elf. De kaarten die niet in de handen van de spelers zitten worden de stapel, waarvan de bovenste opengedraaid wordt en in de “rivier” gelegd wordt (het midden van het bord). Iedereen krijgt per ronde één beurt, waarin ze óf hun kaart mogen houden, óf hun kaart blind mogen ruilen met die van de speler links van zich, óf hun kaart mogen ruilen met de open kaart in de rivier. Aan het eind van de ronde verliest de speler met de laagste waarde op hun kaart één van hun drie levens.

De twist: ongeveer de helft van die kaarten heeft een speciale kracht. Als je bijvoorbeeld een 8 hebt, worden kaarten met een waarde van 5, 6 en 7 die ronde veilig gesteld. En als een kaart met de waarde 4 in de rivier gelegd wordt, moet iedereen die een kaart

vasthoudt met een waarde hoger dan 6 een geluidje maken. Op deze manier kun je een beetje gokken en beïnvloeden wat er tijdens de ronde gebeurt en wat anderen in hun hand hebben aan het eind. Bovendien krijgt elke speler aan het begin van het spel een unieke dino toegediend. Elke dino laat je iets speciaals doen tijdens het spel. Ik kreeg bijvoorbeeld een dino die me elke keer dat ik een leven verloor een kaart liet verwijderen uit de stapel voor de rest van het spel.

De 7-kaart uit Very Bad Lands: T-Rex Editie

Mijn gedachten

Als klap op de vuurpijl kwam de maker ons persoonlijk vragen hoe we het vonden. De man was zelf duidelijk erg enthousiast over zijn spel, en naderhand kregen we ter plekke getekende custom dino’s mee met unieke krachten!

  • Strategie: ♟♟♟/🔵🔵
  • Randomness: 🎲🎲🎲🎲/🔵
  • Thema: 🎵🎵🎵🎵/🔵
  • Overall rating: ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/🔵
De doos van Railroad Tiles Spiel 2024 Editie, met ernaast wat speelstukken van het spel

Zo werkt Railroad Tiles

Hoewel Railroad Tiles visueel sterk overeenkomt met Railroad Ink houdt de vergelijking daar bijna wel op. Waar je in Railroad Ink als het ware allemaal met dezelfde puzzelstukken speelt om het beste de puzzel te leggen, staat Railroad Tiles in het teken van de beste puzzelstukken bemachtigen. Elke ronde krijgen spelers om beurten de keuze uit vijf stapels van verschillende grootte. De speler die de vorige ronde de kleinste stapel koos, mag de volgende als eerste kiezen.

Je gebruikt telkens de tegels uit je stapel om kleine dorpjes te bouwen en lange netwerken aan te leggen van wandelpaden, autowegen en treinsporen. Elke ronde krijgen de spelers punten voor verschillende onderdelen van hun bord. Aan het eind van het spel worden er nog punten uitgedeeld voor de hoeveelheid kleine dorpjes die je gebouwd hebt en voor de grootte van je grootste vierkant van aaneensluitende tegels.

Mijn gedachten

Een nieuw jasje geven aan een bestaand spel is altijd moeilijk. Vooral omdat je je best moet doen om een spel te maken dat niet te veel lijkt op het origineel, zodat het niet voelt alsof je hetzelfde spel aan het spelen bent. Tegelijkertijd kan het ook niet té anders zijn dan het origineel, want dan voelt het alsof er geen reden is dat dit nieuwe spel überhaupt verbonden is aan het vorige en dat je kennis van het vorige hier niets waard is.

Naar mijn gevoel is Railroad Tiles helaas net iets te anders. Ik vind Railroad Ink fantastisch: gezellig en in alle rust weggetjes tekenen, in een weinig competitieve setting en met weinig invloed op elkaars proces. Het voelt voor mij vaak meer alsof ik mijn vorige prestaties probeer te verslaan dan mijn tegenstanders, en dat vind ik perfect voor een relaxed spel zoals Railroad Ink. Hoewel je in Railroad Tiles nog steeds een mooi netwerk bouwt, is het verliezen van het teken-element voelbaar. Ook ben je veel meer bezig met jouw bord vergelijken met dat van je tegenstanders, en elke keer dat je een stapel tiles kiest, ontneem je je medespelers die keuze.

Dat wil niet zeggen dat dit niet een erg competent spel was. Ik zou het graag nog eens spelen, maar de vergelijking met Railroad Ink is voor mij een ongelukkige.

  • Strategie: ♟♟♟/🔵🔵
  • Randomness: 🎲🎲/🔵🔵🔵
  • Thema: 🎵🎵🎵/🔵🔵
  • Overall rating: ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/🔵🔵🔵
    • ⭐⭐⭐⭐⭐/🔵🔵🔵🔵🔵 als je hoopte op Railroad Ink 2

Zo werkt Boule Rouge

Het spel bestaat uit een bordje met nummers 1 tot en met 10, met in het midden daarvan het kleine balletje. Om de beurt spelen de twee teams een kaart die bepaalt waar de volgende bal van hun kleur vanaf begint. Je rolt daarna een dobbelsteen die bepaalt hoe ver je jouw bal rolt. Wanneer jouw bal een andere bal tegenkomt op zijn pad, mag je kiezen om daar tegenaan te ketsen, waardoor je die bal door mag bewegen. Zo moet je proberen om telkens met jouw bal het dichtst bij het kleine balletje te belanden. Degene die aan het eind van het spel het dichtst bij ligt, wint. Net als bij Petanque.

Het centrale bord van Boule Rouge

Mijn gedachten

Ik heb hier niet zoveel over te vertellen, het was een beetje simpel en een beetje saai. Het spel gebeurt zonder veel invloed van de spelers, en aan het eind hadden we geen van allen het gevoel dat de winnaar door ons bepaald was. Alsof het spel ons speelde in plaats van andersom. Helaas, niet elk spel kan een winnaar zijn.

Wat wel gezegd moet worden, is dat er speciale actiekaarten in de doos lagen die je toe kon voegen als ‘extra spelvariant’. Wie weet is het met toevoeging van die kaarten opeens wel een competent spelletje, maar daar hadden we helaas de tijd niet voor.

  • Strategie: ♟/🔵🔵🔵🔵
  • Randomness: 🎲🎲🎲🎲🎲
  • Thema: 🎵🎵🎵🎵🎵
  • Overall rating: ⭐⭐⭐/🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵

Vier minireviews

Dit waren vier minireviews van bordspellen die ik kon spelen op Spiel 2024. Zat hier wat tussen voor jou? Of heb jij nog aanraders die ook op deze lijst thuishoren? Laat het dan vooral weten in de comments!

Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *