Over een paar weken ga ik DM’en in de bibliotheek van Schiedam. Dat is hartstikke leuk, maar het betekent ook dat mijn spelers mij volledig onbekend zijn, en waarschijnlijk hebben ze het spel ook nog nooit eerder gespeeld. Dus hoe pak ik de voorbereiding dan aan? Hier zijn wat tips, voor als je zelf ooit in deze situatie komt.
Niet hier beginnen
DM’en doe ik ondertussen al best een tijdje, dus ik heb onderhand al een idee van wat ik aan het doen ben. De regels ken ik nog steeds niet uit mijn hoofd, want ondertussen weet ik dat je dat echt niet nodig hebt. Ook kan ik de stemming van de tafel aardig aanvoelen, zodat ik weet dat het bijvoorbeeld tijd is voor een pauze.
Maar dat zijn dingen die ik met ervaring heb geleerd. Overweeg jij een RPG te leiden? Hartstikke leuk! Maar begin met mensen die je al kent. Die weten dat jij het voor het eerst doet, dus hebben ze er meer begrip voor als het allemaal een beetje moeilijker gaat. Ook heb je al een idee van wat zij leuk vinden, zodat jij jullie eerste avontuur al een beetje kan aanpassen naar hun voorkeuren.
Die voordelen heb je niet als je speelt met wildvreemden. Dat maakt het dus een stuk lastiger. Natuurlijk is het verschil niet voor iedereen even groot. Sommige extroverten leven voor dit soort momenten. Maar zelfs dan raad ik je eerder aan om mee te doen als een speler. Want dat iedereen het naar zijn zin heeft, dat is jouw verantwoordelijkheid als spelleider.
Het is daarom waarschijnlijk één van de slechtste plekken om te beginnen. Doe dus eerst in ieder geval een beetje ervaring op met mensen die je kent, voor je het avontuur aangaat zonder houdvast. Dat hoeft niet jaren ervaring zijn, een paar sessies of zelfs ééntje maakt al een groot verschil. Dan is het ook gemakkelijker voor jou om te peilen of het iets is dat je wil doen met onbekenden.
Houd het simpel
Tenzij je expliciet aangeeft bij de inschrijving wat voor spelers je zoekt, weet je niet wie er allemaal bij jou aan gaan schuiven. Houd het daarom simpel, want dikke kans dat er minstens iemand bij zit dit nog nooit DnD (of een andere RPG) gespeeld heeft.
Begin bij het begin, of in ieder geval op een laag level. Voor jou en je vrienden voelt het misschien logisch om een avontuur op level drie te beginnen, zodat jullie meteen al een subclass hebben. Maar waarschijnlijk doen jullie het al een tijdje, of hebben jullie in ieder geval ervaring met bordspellen en/of videogames. Niet iedereen die aan jouw tafel aansluit heeft diezelfde ervaring. Voor iemand die nooit iets met spellen heeft gedaan, is überhaupt aanschuiven al een hele uitdaging. Schrik ze niet af door het nog ingewikkelder te maken.
Hetzelfde geldt voor het avontuur zelf. Als je gaat DM’en voor vreemden, dan is de kans erg groot dat het een oneshot wordt. Waarschijnlijk heb je zelfs een beperkte tijd. Maak het daarom een simpel avontuurtje, want je spelers doen altijd langer over dingen dan jij denkt. Zeker als ze de mechanieken van het spel zelf nog onder de knie moeten krijgen.
Wizards of the Coast gebruikt zelf het begin van Phandelver, wat neerkomt op een kort onderzoekje, een hinderlaag van wat Goblins en een korte dungeon crawl in een grot. Dat is voor een sessie van grofweg vier uur, met minder tijd kun je die dungeon crawl al wel vergeten. Zelfs als je een eigen avontuurtje gaat schrijven, weet dat dit ongeveer is wat je gedaan krijgt.
Bereid personages voor
Met je vrienden hebben jullie tijd voor een sessie 0, of in ieder geval wat voorbereidend overleg voor jullie gaan spelen. Als je gaat DM’en voor vreemden, dan heb je die luxe niet. Als jullie ter plekke personages gaan maken, dan is dat al gauw de hele sessie. Bereid daarom van te voren wat simpele personages die je zo aan je spelers aanbiedt.
Aangezien ik nog steeds aanneem dat deze spelers in ieder geval deels onervaren zijn, is het slim om bij de meest stereotypische en simpele archetypes te blijven. De Human Fighter, de Elf Ranger. Natuurlijk kun je die nog wel wat opleuken om ze een beetje smaak te geven. Maar heel veel hoef je daar eigenlijk niet voor te doen. Iets dat tot de verbeelding spreekt is altijd een goed idee, maar uiteindelijk gaan ze zelf die smaak in- of aanvullen.
Zorg ervoor dat je de personages die je zelf voorbereidt samen een gebalanceerde groep vormen. Dan loopt de boel in ieder geval als niemand zelf een personage heeft. Denk daarbij aan de verschillende rollen in een groep avonturiers: de prater, de sluiper, de vechter, de onderzoeker en de magiër. Deze hoef je trouwens niet strict te scheiden, en het is ook niet zo dat er geen overlap mag zijn tussen de spelers. Als je een Wizard maakt, dan heb je een magiër met hoge intelligence. Die is daarom waarschijnlijk ook goed in onderzoeken. Ook kun je rekening houden met het avontuur dat jij maakt. Als er niets is om te onderzoeken, dan heb je ook geen onderzoeker nodig. Geef al deze types ook even een moment waarin ze schitteren, zodat iedereen zich nuttig en machtig voelt op hun eigen manier.
Ga er niet vanuit dat de spelers digitale middelen, zoals DnD Beyond hebben. Er zal minstens één persoon zijn die helemaal niets mee heeft, en tenzij jij iedereen een tablet uit wil lenen loop je dan vast. Dus print wat character sheets uit en regel zelfs wat vellen papier en schrijfgerei voor het geval mensen graag notities maken. Als je gaat DM’en voor een venue, zoals ik voor de bibliotheek, dan mag je best van ze vragen deze materialen voor je te regelen.
Haal wat extra’s uit de kast
Ik neig zelf steeds meer richting theatre of the mind als het gaat om gevechten. Dat wil zeggen, ik zet geen battle map neer, maar schets met woorden wat de situatie is, waarna we helemaal in ons hoofd spelen. Voor een sessie met (onervaren) vreemden raad ik dat niet aan.
Niet iedereen vindt theatre of the mind fijn, en sommige mensen zullen zelfs worstelen om te begrijpen wat er nou allemaal aan de hand is. Een bord met wat stukken erop is gewoon veel duidelijker. Zeker als we het hebben over exacte afstanden voor bogen en spreuken.
Bovendien is je eerste ervaring met alles belangrijk, dus waarom zouden we bij het DM’en niet even wat extra’s uit de kast halen? Heb je wat leuke mini’s beschilderd? Neem ze mee! Heb je een imposante dice tower? Helemaal top! Alles wat de spelers in de stemming brengt is een welkome toevoeging.
Tegelijkertijd zou ik ook niet te ver overboord gaan. Sommige van de spelers overwegen namelijk zelf te DM’en. Als zij het idee hebben dat ze al deze dingen nodig hebben, dan gebeurt één van de twee dingen: ze haken af, of ze spenderen meteen veel teveel geld. Laat ze zien dat je met simpele materialen alles net zo leuk kan maken. Neem bijvoorbeeld ‘per ongeluk’ net even een Goblin te weinig mee, en vervang die met een dobbelsteen ofzo. Het zal het spel niet verstoren, en het is juist goed dat ze dat leren.
Ga over lines en veils
In mijn tips voor horror in RPG’s had ik het al eens over ‘lines’ en ‘veils’. Ga hier nog even goed overheen, en herinner jezelf eraan deze even goed te introduceren aan het begin van de sessie.
Lines en veils zijn truucjes die je gebruikt bij rollenspellen (of improvisatie) om ervoor te zorgen dat iedereen op zijn gemak is. Lines zijn onderwerpen die absoluut niet aangehaald gaan worden. Een veil betekent dat het onderwerp wel erkend wordt, maar je gaat er niet op in.
Zet van tevoren voor jezelf al wat limieten hiermee, maar haal het ook aan aan het begin van de sessie. Iedereen heeft andere ervaringen, en zeker als je de spelers niet kent is het belangrijk even duidelijk te maken dat je je er niet voor hoeft te schamen als je iets niet wil zien in je rollenspel. Als iemand spinnen zo eng vindt, dat die liever heeft dat ze helemaal niet in je avontuur zitten, dan hoeft die zichzelf niet te verdedigen. Streep erdoor, spinnen bestaan niet.
Dit betekent niet dat iedereen alles meteen moet delen. Jullie kennen elkaar niet, dus waarschijnlijk zijn er dingen die je voor jezelf wil houden. Laat de spelers daarom vooral weten dat ze ook gedurende de sessie aan mogen geven dat ze iets niet fijn vinden, of dat iets ingetoomd moet worden. En maak heel duidelijk dat je dat geen probleem vindt. Ik zeg nogmaals: dat iedereen het naar zijn zin heeft is jouw verantwoordelijkheid.
Maak er een leuke dag van
Iedereen, daar val jij onder. Dus zorg ervoor dat ook jij het naar je zin hebt. Anders moet je iets als dit ook gewoon niet doen. Zelfs als je betaald wordt, is het namelijk sowieso niet genoeg als je met tegenzin aan tafel zit. DM’en is een hoop werk, maar het wordt een stuk minder zwaar als het leuk is. Als je dan ook de bovenstaande tips in het achterhoofd houdt, dan wordt het vanzelf een topdag!
Helpen deze tips jou? Of heb jij tips die je graag met je medelezers wil delen? Laat het dan vooral weten in de comments!
Geef een reactie