Een paar weken geleden hintte ik er al naar dat ik ging DM’en in de bibliotheek in Schiedam. Afgelopen vrijdag was het eindelijk zover. Natuurlijk betekent dit voor jullie dat ik een verslag heb van hoe het was.
Een uitnodiging en voorbereiding
Het begon allemaal toen een vriend van mij plannen af moest zeggen. Hij zou eigenlijk die avond de DM zijn, maar door omstandigheden was hij niet meer beschikbaar. Gelukkig wist hij dat ik ook wel eens Dungeon Master ben, en ik woon in de buurt. Dus stuurde hij mij een bericht: Zou ik (betaald) willen DM’en in de bibliotheek? Zo ja, dan zou iemand die daar werkt contact met mij opnemen.
Zoals je waarschijnlijk wel kan raden, leek mij dat wel wat. En inderdaad, na een paar dagen kreeg ik een Whatsappje. De werkemer wou weten wat ik nodig had, en of zij nog wat kon verduidelijken. Ik vroeg welke editie ze graag gebruikte, maar dat wist zij zo niet. Ze was niet heel bekend met het spel. Daar gaan wij in de toekomst hopelijk wat verandering in brengen.
Ik besloot The Stonesmith Assembly te spelen. Deze oneshot introduceert een stadje in mijn wereld, die ik voor mijn campagnes graag gebruik als de hub. Dit zou de vierde keer zijn dat ik deze oneshot gebruik, al was het meestal als inleiding voor een campagne. Ik was er dus al bekend mee, waardoor ik me kon focussen op andere dingen. Zoals het maken van personages voor mijn spelers om te gebruiken.
De bibliotheek kon voor mij printen. Erg fijn, want de character sheets uitdelen is een stuk gemakkelijker dan vreemden vragen of ze een account aan willen maken op DnD Beyond. Ook regelden zij potloden, een spellengids (die van mij is van 5e) en wat extra dobbelstenen. Dat laatste was niet nodig, maar de rest was erg fijn.
Een prachtige locatie
Een paar weken voor ik aan de beurt was, was ik al een keer komen kijken. Zo kon ik de locatie al een keer zien, en mijn mede-DM’s ontmoeten. Ik stapte daarom op de fiets en maakte mijn weg naar Schiedam.
Wat ik vond, is een prachtig gebouw. Het lijkt wat op een oud stadshuis, met een enkele verdieping boven de begane grond. Maar dat is niet wat het bijzonder maakt. De boeken op de begane grond omringen een centraal pleintje, die zich bevindt onder een glazen dak. De bomen er omheen zorgden ervoor dat het eigenlijk voelt alsof je buiten zit.
Ik schrok toen een blad op mijn hoofd viel. Een ervaring die ik niet verwachtte in een bibliotheek! Midden in dat plein stond een grote tafel, met daarboven een soort kroonluchter gemaakt van cognacglazen. Of een andere alcohol, dat weet ik als niet-drinker niet precies. Wat ik wel weet, is dat het er leuk uitzag.
Je kon ook boven zitten. Deze kamers leken wat meer op vergaderruimtes. Tijdens openingsuren is dit waarschijnlijk beter, aangezien we de bezoekers van de bibliotheek dan niet storen. Maar voor deze sessies speelden we nadat de deuren al waren gesloten. Dus mijn voorkeur ging zeker naar beneden. Omdat er twee sessies tegelijk bezig waren, zou er dus één persoon boven, en één persoon beneden zitten.
De spelers ontmoeten
Een paar weken later was ik aan de beurt. De andere DM had al eens beneden gespeeld, dus ze was zo goed om de tafel aan mij te geven. Ik zette alles op en wachtte op de spelers. Die begonnen tegen kwart voor acht aan te druppelen, en om acht uur was het dan daadwerkelijk tijd om te beginnen.
Mijn tafel was behoorlijk gemengd. Eén van de spelers had ik de vorige keer al even gesproken. Hij was een wat oudere man, die vertelde dat hij minder dan honderd meter hier vandaan een DnD-club leidt, en daarom voornamelijk hier was uit nieuwsgierigheid. Hij speelt het spel langer dan ik leef.
De andere drie heren waren van rond mijn leeftijd (of eigenlijk net een paar jaar jonger). De eerste kwam uit Delft, en had wat gespeeld rondom Covid-tijd. Daarom had hij ook aardig wat online gespeeld, maar zijn voorkeur was wel echt in levenden lijve.
De andere twee kwamen uit Amsterdam. Dat is best een end voor een avondje in de bibliotheek in Schiedam! Beiden hadden ze nog nooit DnD (of andere TTRPG’s) gespeeld, maar eentje was zijn weg door Baldur’s Gate 3 aan het maken. Dat is niet helemaal hetzelfde, maar het gros van de mechanieken komen rechtstreeks uit het 5e handboek. Ze kozen allemaal een personages, en ik schetste de situatie waar ze zich in bevonden.
Hetzelfde, maar anders
Het spelen zelf was eigenlijk niet veel anders dan spelen met mijn vrienden. De spelers waren allemaal enthousiast, wat de hele avond erg aangenaam maakt. De Tiefling en Aasimar begonnen met een hekel aan elkaar, wat voortkwam uit de vooroordelen die kwamen uit generaties aan onvrede. Al gauw veranderde deze relatie in een speelse haat-liefde relatie waarin ze maar wat graag elkaar op geinige manieren ondermijnden, maar elkaar wel hielpen wanneer dat nodig was.
De Gnome had vingertjes die behoorlijk vlug waren, iets waar hij uiteindelijk spijt van zou krijgen als hij betrapt werd. Zijn snode daden werden afgestraft, maar de speler had er geen probleem mee. Het was terecht, en het werd vriendelijk gehouden. De mens, die deed ondertussen een beetje zijn eigen dingetje. Hij was gemotiveerd door goud, maar hield zich wel aan de regeltjes.
Het voornaamste waar mijn ervaring mij hielp, is nee durven zeggen tegen mensen die ik niet ken. Toen een schot miste en de ervaren speler claimde dat een Goblin met een boog geraakt zou worden door een 14, zou een onervaren DM misschien ingeven en het schot laten raken. Ik weet gelukkig dat ik hem er gewoon op kan wijzen dat de regels richtlijnen zijn, en ik de wet tijdens onze DnD-sessies. Er werd niet moeilijk over gedaan, het spel ging verder.
Een extra uitdaging die kwam bij spelen op een locatie als deze, is dat we wel vastzaten aan een tijdlimiet. Als we thuis een uurtje uitlopen, of zelfs een uurtje eerder klaar zijn, dan is dat niet zo’n punt. Hier moest ik de tijd vullen, terwijl de deuren ook om 23 uur sloten. Daarom had ik het avontuur modulair gemaakt, zodat ik gaandeweg meer of minder roet in het eten kon strooien om alles op schema te houden. Uiteindelijk was de laatste vermiste persoon een stuk gemakkelijker om te vinden dan origineel gepland, maar waren we wel netjes op tijd klaar.
Een klein gemis
Toen we beneden verzamelden, was er een enkele vrouwelijke deelnemer. Die ging naar boven, wat ervoor zorgde dat mijn tafel volledig bestond uit mannen. Dat is geen probleem, maar het is wel altijd jammer. Hoewel de cultuur al decennia lang zo is opgezet dat vrouwen worden weggejaagd van dit soort dingen, is het een stukje inclusiviteit wat ik vaak toch behoorlijk mis.
Het hielp dat de DM boven een vrouw was. Misschien dat dit ook deels de reden was dat de vrouwelijke speler besloot zich daar aan te sluiten. Hartstikke begrijpelijk, als je een vreemde wereld instapt doe je dat liefst met de kleinst mogelijke stapjes. Je dipt niet voor niets eerst je teen in het water voor je er zelf in duikt.
Het tekort aan vrouwen in de RPG-, spellen- en videogamewerelden is nog altijd een probleem. Terwijl er geen enkele reden is dat mannen dit leuker zouden vinden, en ze zijn er ook niet beter in. Een fantasie, dat heeft iedereen. En dat is het enige dat je nodig hebt om een rollenspel te spelen.
Mijn vraag is daarom aan jou als lezer: ken jij vrouwen die wel eens twijfelen DnD (of een game, of een bordspel) te proberen, maar toch steeds nét niet durven? Geef ze dat kleine beetje aanmoediging dat zij kunnen gebruiken om toch het risico te nemen. Dan worden onze hobbies weer wat rijker.
Opruimen en inpakken
Na een sessie van drie uur was het tijd om op te ruimen. Ik heb het naar mijn zin gehad, en volgens mij mijn spelers ook. Wil jij een keer aanschuiven? Kijk eens bij lokale bibliotheken, spellenwinkels en meer, of zoek wat rond op fora of Discord. Als je een keer met mij wil spelen, dan zul je het programma van de bibliotheek in Schiedam in de gaten moeten houden.
Geef een reactie