Met hoe lang AAA games tegenwoordig zijn heb ik niet altijd de tijd om ze uit te spelen voor ik met iets anders aan de slag moet of wil. Vroeger voelde ik me daar wel eens schuldig over, maar ik heb iets geleerd: games niet uitspelen is niet erg.
‘Je bordje niet leegeten is zonde’
Je ouders hebben het vast wel eens tegen je gezegd: “Je bordje niet leegeten is voedselverspilling!” In een zekere zin is dat waar, maar kijk er eens zo naar: als je de nutritie niet meer nodig hebt en geen plezier meer uit het eten haalt, dan is dooreten toch veel meer zonde? Want nu heeft het alleen nog averechtse effecten op je fysieke gezondheid.
Hetzelfde geldt voor videogames. Je speelt ze voor je plezier, dus waarom doorspelen als je dat er niet meer uithaalt? Accepteer dat de game misschien te lang voor jou of je schema is en ga door met je leven. Je blik omlaag werpen en tandenknarsend doorgaan doen we al op werk. Of, als je nog wat jonger bent, op school. Je kan dan beter je games niet uitspelen.
Als je voedselverspilling echt tegen wil gaan moet je niet teveel op je bordje scheppen. Dit vertaalt naar minder lange games kopen, al is dat misschien niet helemaal hetzelfde. Een game kan echt wel jouw ding zijn als je niet helemaal tot het einde speelt. Als je er genoeg plezier uithaalt is er geen cent verspild als je eerder stopt. Bovendien zijn sommige mensen, zoals ik, journalisten die nou eenmaal moeten gamen om bij te blijven.
Wel kan je overwegen om een game pas te kopen als je het daadwerkelijk gaat spelen, of als je de kans dat je het gaat spelen groot inschat en het toevallig flink in de aanbieding is. Een spel op releasedag kopen heeft eigenlijk geen voordelen en preorderen is zelfs slecht voor de industrie. Dus laat nog maar even liggen tot je er daadwerkelijk mee aan de slag gaat. Vaak zijn ze dan ook nog eens goedkoper.
Soms zit het leven in de weg
Misschien was je volledig van plan om een game van begin tot eind uit te spelen. En misschien genoot je er nog met volle teugen van toen het leven in de weg kwam te zitten. Dit kan vanalles zijn. Je kreeg het te druk met andere projectjes, er is wat familie/relatiedrama of je hebt door het verhuizen even geen toegang tot je console. Iedereen heeft het wel eens druk. Dan blijft de game even zitten.
Ik zat vol in God of War: Ragnarök en was er dik tevreden over. Ik was zelfs best ver, de grote plottwist was al geweest. Toen kwamen er een tweetal lange games langs die ik moest reviewen, waaronder ook Baldur’s Gate 3. Ondanks dat ik die pas na het reviewembargo ontving (lekker, hoor…) wou ik het toch zo gauw mogelijk op de site hebben, want hoe later je bent hoe minder mensen het gaan lezen. Vervolgens ben ik niet één, niet twee, maar drie keer verhuisd in een halfjaar. Je kan je voorstellen dat Ragnarök even op zich moest laten wachten.
Games niet uitspelen is, voor een aardig gedeelte, een gevolg hiervan. Je zou denken dat ik het gewoon weer op kan pakken. Maar na negen maanden vind ik het dan moeilijk om er weer in te komen. Start ik opnieuw? Dat kan, maar het voelt niet hetzelfde tot ik op het punt aankom waar ik was. Dan gaat alles ook weer met tegenzin. En dat moeten we niet hebben.
Misschien dat ik ooit nog terugkeer. Ragnarök speelde erg lekker, dus ik kan waarschijnlijk de motivatie wel weer een keer vinden. Voor Persona 5 werd ik op een vergelijkbare manier onderbroken, maar mijn toenmalige vriendin was er wel helemaal doorheen gegaan. Toen had ik het briljante idee om New Game+ op haar save te starten, dan kan ik het verhaal vanaf het begin doorlopen zonder dat alles al bekend is.
Games niet uitspelen betekent niet dat je het niet leuk vond
Je hebt misschien een beeld gevormd dat je een game die je leuk vindt uit moet spelen. Anders vond je het eigenlijk niet leuk, of je beledigt de game en de ontwikkelaars. Maar dat is niet zo. Dat je speelplezier opbrandt betekent niet dat je de game zelf niet waardeerde.
Goed, het kan de ontwikkelaars wel helpen als je een game uitspeelt. Dat kunnen ze dan aan investeerders laten zien, wat de kans dat zij een vervolg mogen maken vergroot. Maar het laat ook zien dat de games zo lang moeten zijn. Als je het helemaal uitspeelt, dan was er niets mis met de lengte. Als je jezelf dwingt door te spelen geef je dus een verkeerd signaal.
Stem met je portemmonnee door alleen games te kopen die je leuk vindt (en pas als ze al uit zijn, geen preorders!), maar stem ook met je tijd. Games niet uitspelen betekent ook dat je aangeeft dat dit de hoeveelheid tijd is die je bereid bent erin te steken. Als dat minder is dan wat nodig was om het uit te spelen is dat niet jouw fout. Het kan aan omstandigheden, maar ook aan de game liggen.
Een Persona game uitspelen duurt grofweg tachtig uur. Dat is ruim drie volle dagen! Heb je daar echt de tijd en energie voor? Zo niet, betekent dat dan dat je geen Persona game mag spelen? Natuurlijk niet! Speel zoveel je wil en haak dan af. Eventueel kijk je letsplays om het einde alsnog te kunnen ervaren.
Niets om je voor te schamen
Games niet uitspelen is niet iets waar je je voor moet schamen. Vergeet niet waarom je speelt: omdat je het leuk vindt. Dus als dat niet meer zo is mag je best stoppen. Soms kan het natuurlijk zijn dat je even door de zure appel heen moet bijten, waarna het weer leuk wordt. Maar vaak ook niet. En dat is niet erg.
Geef een reactie