Een paar weken geleden was het griezeldag bij de bibliotheek van Schiedam. Daarom stonden twee andere DM’s en ik klaar voor een lekkere Halloween roleplay-sessie. Het leek mij leuk om daar een verslag van te doen, zelfs als ik wat laat ben door andere evenementen waar ik eerst over moest schrijven.
Homebrew
Het begon allemaal maanden eerder. De bibliotheek had ons laten weten dat ze met regelmaat iets met Dungeons & Dragons willen doen na het succes van de oneshots en Mausritter en toevallig viel één van de dagen op Halloween. Ik vroeg of ik een special kon doen en dat idee sloeg aan. Andere DM’s werden ook enthousiast, dus maakten we er een hele dag van.
Ik had al eens een Halloween roleplay-sessie gedaan met wat vrienden, dus ik besloot die opnieuw te gebruiken. Dat was toch een stuk minder werk dan een heel nieuw avontuur schrijven. Wel had ik de grootste angsten van de personages aan mijn tafel nodig, want daar ging ik wat persoonlijke uitdagingen op baseren. Daarom moesten spelers die van tevoren opgeven.
Dit bleek meteen een uitdaging, want terwijl de tafels van de andere spelleiders volliepen bleef die van mij wat leeg. Vermoedelijk omdat ik ze wat huiswerk had gegeven en de rest niet. Zelfs de spelers die wel bij mij inschreven, waren laat met het aanleveren van hun angsten. Waardoor ik de laatste loodjes ook past last minute kon leggen.
Uiteindelijk had ik van drie spelers de grootste angst, waaronder DM Manita die besloot bij mij aan te schuiven. Dat is een vrij kleine groep, maar eigenlijk werkte dat voor het avontuur perfect. Iedereen heeft namelijk een persoonlijke uitdaging, en meestal wil iedereen die van zichzelf meemaken. Met meer mensen zou ik daarom waarschijnlijk uitlopen. Dat kan thuis prima, maar de bieb moest op een gegeven moment toch echt sluiten!
Nacht van de bloedende maan
Het was Halloween en ik kon niet wachten. Toen ik aankwam bij de bibliotheek zag ik dat Vanja (zij werkt bij de bieb) een ruimte voor mij had versierd. Ik had verteld dat een bloedende maan centraal stond, dus had ze het licht vervangen met een rode lamp. We zaten de hele sessie in een onheilspellende gloed. Met wat kaarsen, spinnenrag en snoepgoed in thema was het plaatje af.
Eén van mijn spelers kwam niet opdagen, maar een ander schoof last minute aan. Of misschien was het iets minder last minute, hoorde ik later, maar zijn mail was bij de bieb in de spamfolder geraakt.
Ik vertelde mijn onverwachte gast dat ik waarschijnlijk niet een persoonlijke uitdaging voor hem kon maken, maar dat hij zeker welkom was aan onze tafel. Maar dit bleek uiteindelijk niet helemaal waar.
De nieuwe speler vertelde me namelijk wat zijn grootste angst was, en ook waar het vandaan kwam. Ik besloot ter plekke een uitdaging te bedenken en was aangenaam verrast met het resultaat. Daarover straks meer. Ik was helemaal klaar voor de Halloween roleplay.
Een duistere vloek
De Halloween roleplay-sessie begon op een normale, zonnige dag. De avonturiers zijn op weg terug van een missie en gaan naar Stonesmith om betaald te krijgen. Maar als ze over de brug stappen is het ineens een donkere, sterrenloze nacht met een scheur in de lucht waar de maan hoort te zijn. Door de scheur vloeit constant bloed naar beneden, en dat bloed wordt opgevangen door een zwarte toren die staat waar de kerk hoort te zijn.
Deuren leiden niet naar waar ze naartoe horen te leiden. Als de avonturiers het gemeentehuis in stapten, stonden ze ineens in de herberg. Een bloedspoor liep naar de kelder achter de toonbank, terwijl wat transformerende voetsporen juist naar boven gingen, richting de slaapkamers.
Na wat rondneuzen intorudeerde ik de spelers aan Bob, de butler van een ander avonturiersgilde. Hij legde aan de spelers uit dat er een demonische scheur aan het vormen is waar een machtige demoon en diens gazanten doorheen kon stappen als de scheur eenmaal volledig was gevormd. Om dat te stoppen moesten de helden hun grootste angsten overtreffen en de voorbode van de demoon verslaan voor die transformeerde.
Met deze nieuwe informatie gingen de spelers op zoek. Ze snuffelden even boven rond, maar besloten eerst de kelder te onderzoeken. Natuurlijk leidde die niet gewoon naar de kelder van de herberg. In plaats daarvan kwamen ze op het stadsplein, maar met een enkel verschil.
Witte jurk, griezelmeid
In het midden van het plein stond een jongedame, gekleed in een vieze, witte jurk. Haar huid was lijkwit en ze had lang, zwart haar dat tot haar voeten viel. Ze stond met de rug naar de groep toe, maar toen iemand haar riep greep ze haar hoofd en brak ze haar nek, zodat ze de groep kon zien. Toen begon ze met handen en voeten naar de groep toe te kruipen. Ik telde constant af, terwijl de spelers in paniek zochten naar een oplossing. Met elke stap wiebelde haar hoofd, omdat ze geen nek maar had om die te ondersteunen.
Aanvallen konden wat tijd winnen, maar ze leken het griezelmeisje niet echt te deren. Wat onsuccesvolle pogingen om te verstoppen hielpen ook niet. Paniek begon over te nemen.
Toen bedacht Manita dat de Halloween roleplay draait om angst. Ze vroeg mij of ze mocht rollen om over de paniek heen te komen. Met een succes was het alsof het griezelmeisje haar ineens niet meer zag. De rest volgde, waarna het gevaar week.
Manita’s personage sprak Abyssal. Handig, want het griezelmeisje sprak dat ook. Hierdoor kreeg ze de kans haar te vragen wat voor demoon ze stond te verwachten. Het meisje vertelde de groep dat het ging om Zoophobia, de angst voor dieren. Met dit mysterie opgelost kregen ze een fragment van realiteit, wat ze zou helpen in het laatste gevecht.
Gebruik je brein
Nu was het tijd om hun eigen angsten te overtreffen. Hiervoor moesten ze de verschillende slaapkamers betreden. Welke uitdaging ze kregen was willekeurig, maar je kon een kamer niet tweemaal betreden. De eerste uitdaging die ze vonden was die van de onverwachte speler. Hij was bang voor intellect devourers en mind flayers.
De avonturiers vonden een kampvuur met een mens, een goblin en een dwerg, allemaal met getrokken wapens naar elkaar gericht. Na een kort onderzoek bleek dat één van hen was gegrepen door een intellect devourer, maar het was niet duidelijk wie. Dat mochten de spelers uit gaan zoeken.
Iedereen leek verdacht, maar met wat slim speurwerk kwamen de spelers erachter dat het verhaal van de dwerg niet helemaal leek te kloppen. Toen ze daar op in probeerden te gaan bleek ook dat die Abyssal sprak, want zij verstond hun geheime gesprek en probeerde weg te rennen. De helden doodden het breinmonster en losten de puzzel op.
Als beloning kregen ze voor de tweede keer een fragment van de realiteit. Elk fragment vergroot de kans van succes, dus meer is beter. Maar met eentje konden ze de eindbaas in principe al verslaan.
Een duister doolhof
De avonturiers besloten dat ze hun kansen nog iets wouden vergroten. Daarom betraden ze nog een kamer. Deze keer werd de groep opgesplitst en moest iemand zijn angst alleen overtreffen. Hij was bang voor het donker, en voor spinnen.
Eén speler bevond zich in een doolhof die zo donker was dat hij niet kon zien. De andere twee keken vanaf een balkon over het doolhof uit, en hadden net genoeg licht om te zien wat er aan de hand was. Zij moesten hun blinde vriend begeleiden. Maar als hij een muur aanraakte, dan ging het mis. Aan het einde van het doolhof was een ovaalvormig object waarmee de deur geopend kon worden.
Na wat gestamel kwam de avonturier er bijna volledig zonder kleerscheuren vanaf. Hij raakte nog net de muur aan, maar wist zijn hand terug te trekken voor hij vast kwam te zitten. Wel ontdekte hij nu dat de muren waren gemaakt van spinnenwebben, en de trilling van het contact werd opgemerkt door de bewoners van het doolhof. Er was nu haast.
Hij wist het einde te bereiken en het object op te pakken. Zodra hij dat deed was er licht, maar de opluchting was van korte duur. Het object bleek een spinnenei te zijn, en de moeder waardeerde deze diefstal niet. Een zwarte spin zo groot als een huis begon achter hem aan te rennen. In paniek vluchtte hij naar de deur terwijl zijn vrienden met magie probeerden te helpen. De spinnenwebben en de spin zelf vlogen in de fik, waardoor de avonturier nog net bij de deur kon komen voor hij gegrepen werd. Ook hij had nu een fragment van de realiteit.
Een weermonster
De spelers waren wel benieuwd naar de laatste uitdaging, maar het was ondertussen al best laat. Als we de eindbaas nog wouden bevechten in de Halloween roleplay-sessie, dan was er helaas geen tijd meer voor de laatste angst. Gelukkig hadden ze al wel geleerd dat ze naar kamer 13 moesten om het monster te bevechten.
Dit gevecht vond plaats in de zwarte toren, die van binnen leek op een troonzaal. Het bloed van de maan goot neer op de troon, waar een tiefling op was gesleept. Door de hele ruimte was het bloed tot aan hun enkels. Kort nadat de avonturiers in de ruimte aankwamen begon de tiefling te transformeren in de Koning der Beesten.
De Koning der Beesten heeft vijf vormen waar hij willekeurig tussen wisselt. Al gauw kregen de spelers aan de stok met de wolf en gorilla. Ze hadden alleen geluk, want ik rolde vaak hetzelfde. Daardoor moesten zij het vooral opnemen tegen de krokodil. Die kon verstoppen tussen andere boomstammen, maar een slimme speler gebruikte zijn fragment als lens om te zien welke de krokodil was. De ijsbeer en leeuw kregen ze niet eens te zien!
Toch bleek het een moeilijk gevecht te zijn. Op het nippertje wisten ze de krokodil te verslaan, maar hun eerste poging die te verbannen faalde. Manita ging neer, hun magie was op en de rest stond er ook niet zo best voor. Nogmaals geluk, want ik rolde de verslagen krokodil weer. Een tweede poging met een fragment was genoeg om de vloek te verheven.
Een succesvolle dag
Opgelucht konden de avonturiers eindelijk betaald krijgen voor hun werk, terwijl de spelers enthousiast nog even napraatten. De Halloween roleplay was een groot succes, en niet alleen bij mij. Van de andere DM’s hoorde ik dat hun spelers het ook flink naar hun zin hadden. Ik ben alvast klaar voor de volgende keer.
Wil jij een keer meedoen met onze avonturen? Elke maand doen wij iets met roleplay in de bibliotheek van Schiedam. Houd het programma dus in de gaten! Op zondag 7 december kun je bijvoorbeeld met mij of DM Viktor een workshop doen om roleplay leuker te maken.
Geef een reactie