Soms voelt het alsof er meer remakes en remasters uitkomen dan nieuwe games. Vanuit het perspectief van een bedrijf is dat natuurlijk heel begrijpelijk. Je neemt een game waarvan je weet dat mensen het willen, en brengt het uit met ietwat betere graphics. Maar voor ons gamers is dan de vraag: wat halen wij eruit? En wanneer moeten we een vernieuwde oude game laten gaan?
Remake vs. Remaster
Als moderne gamer heb je deze twee termen waarschijnlijk al wel gehoord, maar wat betekenen ze eigenlijk? En wat is het verschil? Het zijn beiden vernieuwde versies van een oude game, maar de twee zijn niet gewoon synoniemen. Er zijn verschillen.
Een remaster is het simpelst van de twee. Het is de oude game, maar met vernieuwde graphics en verbeterde laadtijden. Een remaster gebruikt vaak de bestaande code, maar maakt wat edits op basis van wat hedendaagse hardware aan kan. Inhoudelijk is de game nog helemaal hetzelfde. Een voorbeeld is The Last of Us Remastered voor PS4.
Een remake, daarentegen, heeft inhoudelijke veranderingen gemaakt. De game is in essentie nog wel hetzelfde, maar de gameplay en/of UI zijn gemoderniseerd om beter te passen bij de hedendaagse omgeving. Pokemon Heart Gold/Soul Silver zijn bekende remakes. Een moderner voorbeeld is Dead Space 2023, die onder andere de Zero-G gameplay verbetert.
Daarnaast heb je nog ports en reboots. Een port brengt een game naar een platform waar het voorheen nog niet beschikbaar was. Skyrim kan je nu bijvoorbeeld op alle consoles van de PS3 en Xbox 360 era en voorwaarts spelen (en ook op Alexa). Een reboot brengt grote veranderingen in het verhaal van een game. Final Fantasy Remake is bijvoorbeeld eigenlijk een reboot en niet een remake, omdat het hele plot rondom de spoken en lot nieuw is.
Een oude game in een nieuwe era
De meest succesvolle voorbeelden van remasters zijn de opgepoetste Resident Evil games, met de recente Resident Evil 4 als het modernste paradepaardje. En wat mij betreft is dit succes terecht.
Resident Evil is een geliefde game-serie onder oudere gamers, maar we kunnen niet ontkennen dat ze flink verouderd zijn. De tank controls vinden we tegenwoordig vooral frustrerend, en je kan de polygonen van de personages tellen. Wel zitten er onder de kap goede survival horror-games achter die het ontdekken waard zijn. De ervaren gamers kunnen ernaar terug kijken met nostalgie, terwijl jongere fans een moderne game mee kunnen maken.
Ja, het is erg safe om deze remakes uit te brengen. Maar is dat erg? Natuurlijk willen we vernieuwing en verse verhalen, maar af en toe wat nostalgie is echt geen probleem. En Capcom heeft ook her en der wat veranderingen gemaakt om de ervaren spelers te verrassen. Hierdoor voegt de game genoeg toe aan je ervaring als je het al kent van vroeger, zonder dat het mensen die het voor het eerst beleven stoort.
Ook wisten de makers precies wat bewaard moest worden, en wat niet. De eerdergenoemde tank controls zijn zonder pardon weggegooid, maar de inventory management is gebleven. De dialogen zijn iets opgepoetst, maar ze blijven wat campy om het charmante B-film imago te behouden.
Overbodige updates
Waar ik minder over te spreken ben, is als een vrij recente game een kleine poetsbeurt krijgt om hem opnieuw te verkopen. Neem bijvoorbeeld The Last of Us part I. Begrijp me niet verkeerd, ik vind The Last of Us helemaal fantastisch. Maar toen het een remaster kreeg voor de PS5 viel dat bij mij niet zo goed. Dit voelde als een cynische cash grab die ik, zeker van Naughty Dog, niet tolereer.
Want laten we even eerlijk wezen: de game had het niet nodig. The Last of Us had al een remaster gekregen voor de PS4. Daar gingen mijn wenkbrauwen ook van omhoog, maar met het gebrek aan backwards compatibility kon ik tenminste nog begrijpen dat Sony een van hun beste games naar de nieuwe generatie wil brengen. Dus vooruit.
Maar de PS5 remake was totale onzin. Je kan gewoon PS4 games spelen op de nieuwe console en het zag er nog prima uit. Alleen de grootste graphics slaven stoorden zich aan hoe The Last of Us remaster ‘verouderd’ was. Ik wil zelfs zeggen dat het aan de mooiere kant van hedendaagse graphics was. Natuurlijk is het de beste versie voor iemand die de game nog nooit gespeeld heeft. Maar tegelijkertijd is het ook een excuus om de prijs niet te verlagen. En wil je echt 20-40 euro extra betalen zodat je game er net een tikkeltje beter uit ziet?
Een nieuw perspectief
Een remake, of eigenlijk reboot, kan het ook zeker waard zijn als het een nieuw perspectief van een bekend verhaal geeft. Neem Final Fantasy 7 Remake. Met de grafische updates en verbeterde combat zou ik het genoeg gevonden hebben als Square Enix verder trouw bleef aan het origineel. Maar wat ze gedaan hebben is veel interessanter en daarom wat mij betreft ook beter.
We kregeen namelijk onverwachts een metanarratief gepresenteerd, waarbij ‘het lot’ ons op het plot van de originele game probeert te houden door andere routes te blokkeren met een soort spoken. Sommige personages lijken zich bewust te zijn van de gebeurtenissen van het origineel, die eigenlijk nog niet hebben plaatsgevonden, en proberen die gebeurtenissen op bepaalde momenten te vermijden of te veranderen.
Gameveteranen weten nog dat Final Fantasy 7 misschien wel de meest beruchte character death heeft in videogames, en omdat de remake is opgesplitst in drie delen zitten wij nu nog met de vraag: kunnen we het voorkomen? Hierdoor is de Final Fantasy 7 remake een soort geheime sequel op de game die we kennen.
Deze versie is verre van perfect. Ik stoorde me vooral aan de bloat en hoeveelheid oninteressante zijmissies, gewoon om de game langer te maken. Langere games verkopen beter, ik weet het. En dat is iets dat ik zonde vind, want ik heb toch liever een korter en meer gefocuste game. Maar dat is iets voor een ander artikel, en niet een commentaar op de kwaliteiten van het remaken/rebooten zelf.
Slechter dan de oude versie
Tenslotte wil ik het nog even over remasters hebben die de plank volledig mis slaan. Je zou denken dat een remaster een gemakkelijke homerun is. Je neemt een bestaande game, zorgt ervoor dat het er wat mooier uitziet en moderner aanvoelt, levert je project in en geniet van een lang weekend. Dit allemaal terwijl de euro’s binnen komen rollen. Niet dat ik zoiets goed genoeg zou vinden, tenzij de graphics echt een flinke sprong maken zoals de Resident Evil remakes. Maar er zijn genoeg mensen die het gaan kopen.
Soms krijgen we in plaats van die update een klap in het gezicht. Neem bijvoorbeeld de GTA remasters die een paar jaar geleden uitkwamen. Ze zagen er niet echt beter uit en ze werkten ook nog eens voor geen meter. Erger nog, de oude versies die jij misschien op Steam ofzo had zijn nu vervangen door deze hopen stront, inclusief de mestbugs die er maar omheen blijven cirkelen. Je valt op willekeurige momenten door de grond, of je wordt plots gelanceerd. Beide gevallen leiden tot je dood en een restart. Leuk…
Vergelijkbaar zijn de Warcraft remasters die weer wat jaren eerder uit kwamen. Je hoeft maar een kijkje naar de Warcraft III: Refunded site te nemen om te weten dat fans er niet blij mee zijn. De remasters verpesten de originele games op dezelfde manier, want ook die zijn vervangen door de simpelweg slechtere versies. Waarom gebeurt dit? Nu heeft Activision Blizzard in recente jaren natuurlijk wel meer problemen, dus mogelijk gaat het daarmee gepaard. Maar toch.
Je hebt ook remasters die niet goed stil staan bij wat de essentie van een game is. De Silent Hill games draaien hevig om de angstige sfeer. En hoewel de mist in eerste instantie was gemaakt om te verbergen dat de game gewoon niet zoveel kon renderen, droeg het ook behoorlijk bij aan dit ongemakkelijke gevoel. Dus toen Konami besloot deze mist op te heffen voor de Silent Hill HD Collection gaven ze ons eigenlijk alleen een kijkje achter de schermen om te onthullen dat daar niets zit. En dat willen wij niet weten!
Ten slotte
Dit waren een aantal voorbeelden van goede en slechte remasters/remakes. Eigenlijk is dit ook een oproep aan jullie om te stemmen met je portemonnee. Ik ben wel klaar met de veilige, slappe remasters die niets aan het gaminglandschap toevoegen. Dus koop ze niet, zodat bedrijven ze niet meer gaan maken. Maar als er iets interessants mee wordt gedaan, by all means. Kan jij je games bedenken die ik niet besproken heb, maar absoluut een discussie waard zijn? Laat dat vooral weten in de comments!
Geef een reactie