De RinCon lente-editie is geweest. Ik ben er weer naartoe gegaan, en nam deze keer mijn broertje mee. Voor mij was het alweer de derde keer dat ik Roll Initiative Con bezoek, maar voor Yarick was het dus de eerste keer. Hier is wat wij ervan vonden.
Een emotionele opening
Na een lange treinrit en een aanzienlijk kortere busrit (Yarick woont een stuk dichterbij dan ik), hadden we nog een kwartiertje voor de RinCon lente-editie daadwerkelijk van slag ging. Daarom besloten wij nog even rond te neuzen in de paar kraampjes die buiten stonden. Ik zoek nog altijd wat onderdelen om mijn kostuum mee op te waarderen. Met name een broek, handschoenen en een wandelstok. Mijn broertje, daarentegen, keek even goed naar de sieraden.
Niet veel later was het tijd voor de officiële opening van Queen Ann. Die verwelkomde ons op het evenement, en verontschuldidgde zich nog even voor de geannuleerde pendelbussen. Ook werden we er weer op gewezen dat, vanwege een personeelstekort, de kraampjes om vijf uur sloten in plaats van zes. Kortom, een verwelkoming en praktische informatie.
Toen werd het emotioneel. De microfoon werd overgenomen door de koningins rechterhand, die ons liet weten dat de grootkoning is overleden. Hij speelde uiteraard een belangrijke rol in Queen Anns leven, maar hij was ook een bekend gezicht bij de ridders en de rest van het personeel van RinCon. Daarom gaven we hem nog even een daverend applaus als afscheid. Queen Ann sprak me nog even aan (deze keer herkende die mij ondanks mijn kostuum).
Na deze introductie en afscheid kregen we onze officiële perspas. Jazeker, wij waren speciaal en iedereen mocht het weten. Tenminste, van Yarick. Mijn pas ging mijn tasje in, aangezien het niet echt bij mijn kostuum paste. Binnen werden we meteen begroet met vegan brownies, waar we later nog even van zouden genieten.
Kraambezoek
Voor RinCon lente-editie hadden we slechts een enkel evenement op ons programma: Lang en Gelukkig van de Council of Sannes. Dat begon om twaalf, en volgens de planning kon het duren tot vijf. Aangezien de kraampjes mogelijk eerder gingen sluiten, besloten Yarick en ik daarom om even een uur te nemen om alles te bekijken.
Er was een breed scala aan RPG-gerelateerde goodies. Denk aan dobbelstenen en bijbehoren, mini’s en avonturen. Er waren zelfs een aantal RPG-systemen die de makers daar ter plekke aan ons wouden verkopen. Ik kocht persoonlijk een setje konijnenmini’s, aangezien het paste bij mijn outfit en omdat Pasen eraan komt.
De Council of Sannes had ook een stand, dus daar ging ik even buurten. Ondanks mijn masker werd ik direct herkend. Ik introduceerde mijn broertje en Sanne aan elkaar, en vertelde nog even dat we het naar onze plezier hadden met de Volkstuinmoord. “We lazen het in je review!” is waar ik toen even op gewezen werd.
Naast RPG’s waren er ook een hoop stands met kunst. Schilderijen en tekeningen, sculpturen, noem het maar op. Mijn broertje is niet zo lang geleden verhuisd, dus hij nam de kans om wat versieringen aan te schaffen. Een vriend van mij, die ik leerde kennen op Dutch Altered Championship 1, zou er in eerste instantie ook staan met kunst van zijn vrouw, maar zij haakten toch af. Van Rotterdam naar Ewijk is een behoorlijke afstand!
Moord plegen en oplossen
We hadden nog een momentje voor de murder mystery begon, dus besloten we nog even wat bubble tea te halen. De stand van BobaQtea staat er elke keer weer. Als een halve Aziaat heb ik natuurlijk een speciale waardering voor drankjes als dit. Ook op de RinCon lente-editie werd ik niet teleurgesteld.
Vervolgens was het tijd om ons aan te sluiten. Yarick was er ook bij voor de Volkstuinmoord, maar voor mij was het eigenlijk de eerste keer dat ik zelf niet het spel moest leiden en dus kon focussen op spelen. Sanne en Sanne legden het spel nog even uit en introduceerden de setting.
Na de mysterieuze verdwijning van Assepoetser werd de Prins gedwongen door zijn moeder om een nieuwe vrouw te vinden. Daarom is hij de ster in een reality-aflevering waarin prinsessen (en ander volk) proberen zijn hand te winnen. Natuurlijk gaat het allemaal niet als gepland, en beginnen er al gauw lijken te vallen. Ikzelf kreeg de rol van Roodkapje.
Het was weer een leuke ervaring, en de groep ging er ook helemaal in op. Ik misschien iets minder dan de rest, omdat ik eigenlijk moest flirten met de prins maar dat een beetje ongemakkelijk vond omdat die (en het gros van de andere deelnemers) tien jaar jonger zijn dan ik. Daarom besloot ik vooral te focussen op het lieve imago, en de beschuldigende vinger wijzen naar de Grote Boze Wolf, die verantwoordelijk was voor mijn oma’s dood.
Na een leuke ervaring en wat verrassend succesvol speurwerk (we losten het mysterie in zijn geheel op, ondanks dat ik lange tijd iedereen op het verkeerde been probeerde te zetten), haalden we nog even wat lekkers bij de Latijns Amerikaanse foodtruck. Ik had een hertenstoof, terwijl Yarick genoot van de loaded nacho’s. Tijdens het eten keken we naar de zwaardworkshop voor we er beiden een einde aan breiden.
RPG’s zijn voor iedereen
Afgelopen maandag stuurde een vriend van mij een ander verslag van de RinCon lente-editie. Opzich een leuk verslag die duidelijk geschreven is door een professional. Maar we hadden er wel beiden een probleem mee. Het voelde heel erg als een stuk geschreven door een buistenstaander, die vooral van mening is dat RPG’s (en dus ook RinCon) vooral voor rare mensen en buitenbeentjes zijn.
De gedachtegang daarachter is dat roleplay een goede plek is om jezelf te ontdekken. Je krijgt de kans te spelen wie je misschien altijd al had willen zijn. Daarom kan jij aspecten waar de maatschappij op neer kijkt hier uitleven en zelfs ontwikkelen. Dat is absoluut waar, en het is niet vreemd dat veel van ons op deze manier zichzelf ontdekken. Waaronder ook Queen Ann zelf.
Maar naast jezelf, leer je met RPG’s vooral ook anderen kennen. Het is namelijk een spel waarin jij jezelf urenlang in iemand anders schoenen zet. Soms is het een ideale versie van jezelf, maar soms ook zeer zeker niet. Hierdoor is het een uitstekende plek om te leren dingen van iemand anders perspectief te zien, en een beetje inbeeldingsvermogen te creëren.
Laten we even eerlijk wezen, of het nou om zelfkennis of inlevingsvermogen gaat, dat zijn dingen die iedereen kan gebruiken. Zelfs als je, net als ik, een man bent geboren in het lichaam van een man, die valt op vrouwen. Niet dat ik helemaal normaal ben, maar dat is een ander verhaal. RPG’s zijn eigenlijk iets waarvan ik vind dat iedereen het op zijn minst een keer moet proberen. Het zal je verbazen hoeveel mensen er eigenlijk een hoop plezier en ook vaardigheden uit halen, als ze het een beetje een kans geven.
Een geslaagde dag
RinCon lente-editie was een lange, maar zeker geslaagde dag. Mijn broertje en ik hebben het beiden flink naar onze zin gehad, en het is altijd leuk om zoveel mensen om ons heen te hebben die een hobby met ons te delen. Was jij erbij, en wil je ook je gedachten delen? Laat het dan vooral weten in de comments!
Ben jij er de volgende keer ook bij? Houd de website van Roll Initiative Con in de gaten, of sluit je aan in Discord voor informatie over de volgende editie en meer.
Disclaimer: Hoewel ik een perskaartje kreeg om naar het evenement te gaan, ben ik niet gesponsord door Roll Initiative Con of Queen Ann om dit verslag te schrijven.
Geef een reactie