Another Crab’s Treasure review: dat wordt crab!

Na Lies of P had ik nog steeds flink zin in meer Soulslikes. Maar ik heb niet echt zin om opnieuw te leren Elden Ring te spelen. Dus besloot ik Another Crab’s Treasure op te pakken. Dat betekent natuurlijk ook dat ik er een review over maak!

Wat is Another Crab’s Treasure?

In Another Crab’s Treasure ben jij Krill, een heremietkreeft die op een verlaten eilandje op het strand leeft. Niemand valt je lastig, dus alles is goed. Tot een haai je ervan op de hoogte brengt dat dit stukje oceaan een nieuwe heerser heeft, en dat jij al flink achterloopt op je belastingen. Daarom neemt hij je schelp in beslag. Wil je het terug? Dan moet je beroep doen bij de hertogin.

Dus ga je op een avontuur vol twists en gevaar, zodat je weer lekker in je schulp kan kruipen. Iets wat alle introverts kunnen begrijpen! Het grootste probleem? Je moet *huivert* met vreemden praten… Ohh ja, en veel krabben zijn om de een of andere reden moordlustig geworden. Maar vooral dat praten.

Another Crab’s Treasure neemt de bekende combatformule van Soulslikes en stopt die in een humoristisch en vrolijk jasje. Bereid je voor op veel zeegerelateerde woordgrappen, vreemde snuiters en commentaar op vervuiling. Tegelijkertijd zijn de mechanieken wat versimpeld, waardoor dit de ideale eerste plek is om een Soulslike te ervaren. Klinkt dit allemaal goed? Dan is dit een review voor jou.

Een vrolijke toon

Fromsoft heeft de toon zo goed gezet dat andere studio’s die hun hand wagen aan het genre het meestal zo overnemen. Ik kan in ieder geval geen Soulslike bedenken die niet duister is. Het voelt alsof het er gewoon bij hoort.

Another Crab’s Treasure laat zien dat dit helemaal niet hoeft. Natuurlijk is er best wat geweld, maar dat geweld zit ook in Ratchet & Clank. Daar spatten de vrolijke kleuren ook vanaf. Dus waarom niet hier?

Je denkt misschien dat het niet past bij de uitdaging. Another Crab’s Treasure mag dan wel bedoeld zijn om iemands eerste Soulslike te zijn, dat betekent verre van dat de baasgevechten gemakkelijk zijn. Ze daagden me net zo hard uit als de bazen van Elden Ring of Dark Souls zelf. Maar ook die uitdaging hoeft niet exclusief te zijn aan duistere werelden. Cuphead is net zo moeilijk, net zo schattig en één van mijn favoriete games aller tijden.

Inderdaad, ik merkte gauw dat ik niets tegen de toon van Another Crab’s Treasure had. Het is grappig en grotendeels vrolijk. De woordgrappen zijn speels en precies mijn soort humor. Ook omzeilt Aggro Crab op deze manier slim scheldwoorden. Ik moest even wennen aan hoeveel meer er in de game gesproken wordt dan in de rest van het genre en ik had er niet altijd zin in, maar over het algemeen kon ik me prima vinden in de speelsere wereld.

In en uit je schulp kruipen

“De zee is een wrede meesteres” zeggen ze in Engeland. Als we Another Crab’s Treasure moeten geloven is dat zeker waar. Overal is gevaar en Krill is maar een klein krabbetje. Jij hebt enkel een roestige vork om je mee te verdedigen en hopelijk een blik om als schulp te gebruiken.

Als je wil overleven op de zeebodem, dan zul je goed gebruik moeten leren van je schulp. Deze gebruik je als een schild tegen aanvallen, maar daarbij beschadigt het wel. Als heremietkreeft zul je met regelmaat je schulp in moeten ruilen voor nieuwe.

Er zijn een heleboel objecten die je kunt gebruiken als schulp. Van blikjes tot shotglaasjes, zelfs oude pantsers van andere krabben zijn je niet vreemd. Elke schulp heeft andere statistieken en een speciale ‘umami’ vaardigheid, dus je zal gauw je favorieten hebben.

Maar je zal ook moeten leren dat je moet schuilen met de schulpen die je hebt. Zeker als je veel blokkeert in baasgevechten zal het namelijk met regelmaat breken. Er is altijd wel iets nieuws te vinden in de arena, maar niet per sé jouw favoriet.

Dit moedigt een adaptieve speelstijl aan, iets wat ik wel kon waarderen. Het is leuk om ter plekke uit te vogelen wat voor behuizingen er beschikbaar zijn en hoe ik die kan gebruiken om een baas te verslaan. Zeker omdat Another Crab’s Treasure dus gericht is op nieuwe spelers. Die worden zo aangemoedigd om dingen uit te proberen, waardoor ze vanzelf leren wat ze zelf fijn vinden.

Je hebt mijn vork

Deze afwisseling van schelpen is belangrijk, want in je wapens ga je die niet terug vinden. Krill heeft een oude vork, daar moet hij het mee doen. Deze kan je af en toe opwaarderen, maar dat zorgt er enkel voor dat het sterker wordt. Hoe het werkt blijft hetzelfde. Bovendien heb je niet een zware of lichte aanval, zoals andere games in het genre. Er is enkel een ‘aanvalknop’ die je eventueel kan combineren met een sprong of een sprint.

Dit gebrek aan wapenafwisseling is wel een beetje jammer. Sekiro deed dit ook, maar daar werd voor gecompenseerd met meer verfijnde combat. In Another Crab’s Treasure voelt het eerder een beetje klungelig. Niet zoveel dat het stoort, maar het zorgt er wel voor dat ik de mogelijkheid voor andere movesets miste.

De umami vaardigheden die je van je schulp krijgt compenseren daarvoor. Maar die verbruiken umami, wat je weer opbouwt door rake klappen uit te delen. Aan het begin heb je daar nog niet zoveel van, dus ga je er zuinig mee om.

Later heb je een stuk meer umami en weet je bovendien ook beter wanneer je het slim in kan zetten. Dan voelt de combat ineens een stuk beter. Ik was zelf een grote fan van de spinning top move en liep daarom meestal rond in een lijmdeksel. Als je eenmaal genoeg umami hebt is er echt een omslagpunt en voelt combat een stuk vrijer. Het duurt alleen even voor je op dat punt aankomt.

Springen in de zee

Krill kan springen, iets dat weinig hoofdpersonages van Soulsgames kunnen. Dat slappe sprongetje waar je veel te veel moeite voor moet doen en alleen relevant is op hele specifieke momenten telt niet. Met zijn sprong zet Krill zich in hetzelfde rijtje als Sekiro. Laat het ook net zo zijn dat hij, net als Sekiro, een grapple hook heeft die hij gebruikt om te platformen.

Dat betekent, uiteraard, dat je meer moet platformen in Another Crab’s Treasure dan andere Soulslikes. Jammer, want laat dat nou net het zwakste deel zijn van de game. Springen voelt soms onhandig en het kan lastig zijn diepte te bepalen. Ironisch, aangezien het zich afspeelt op de zeebodem.

Het zet ook op de voorgrond dat de gebieden niet zo goed zijn ontworpen als bijvoorbeeld in Lies of P. Shortcuts kronkelen minder interessant terug naar bekende gebieden en de meer open gebieden ontnemen ontwikkelaars van de kans intrigerende geheimen te maken. Er is heus nog wel wat verstopt her en der, maar het ontdekken voelde minder magisch.

Misschien is dit een oneerlijke vergelijking. Ik speelde Another Crab’s Treasure direct na Lies of P, een game die ik oprecht één van de beste Soulslikes ooit vind. Dat verbuigt mijn blik een beetje op een game die ik, zonder twijfel, wel een stuk minder goed vind. Zo slecht was het platformen niet eens, het was vooral dat het niet interessant genoeg was om afwisseling te bieden van de rest van de gameplay. Ik wou altijd door de platformsegmenten heen zodat ik weer lekker verder kon met het deel dat ik een stuk leuker vind.

Beginners helpen met beginnen

Another Crab’s Treasure maakt een aantal hele bewuste keuzes om toegankelijker te zijn voor nieuwe Soulsspelers. Dit is een erg aangename zet, want hoe leuk ik het genre ook vind, het is niet gemakkelijk om in te komen.

Het verhaal is een stuk gemakkelijker te volgen. Ikzelf ben een groot fan van de manier waarop Fromsoft het verhaal presenteert, maar je moet wel echt je best doen om alles te volgen. Omdat er veel meer gesproken wordt in Another Crab’s Treasure weet je over het algemeen wat er aan de hand is.

Daarnaast is levelen veel gemakkelijker geworden. Er zijn maar vier soorten stats. Vitality bepaalt hoeveel levenspunten je hebt, resistance versterkt juist je schulp, attack bepaalt hoeveel schade je aanricht met je vork en miso bepaalt hoe krachtig je umami vaardigheden zijn. Het levelup scherm laat je precies weten hoeveel krachtiger je wordt van een stat en ze zwakken niet af als de nummers toenemen. Je hoeft dus niet helemaal te berekenen of je je punten wel goed besteedt.

Ook is er geen stamina meer. Je kan zoveel aanvallen en rollen als je wil. Hierdoor word je niet ineens onaangenaam verrast als je een aanval probeert te ontwijken nadat je net zelf een combo hebt uitgevoerd en dus geen energie meer hebt.

Tenslotte heb je moeilijkheidssettings die je elk apart aan of uit kan zetten. Niet goed in platformen? Dan kun je fall damage uitzetten. Wil je liever niet té hard moeten bikkelen bij het vechten? Dan kun je Krill een pistool geven.

Deze aanpassingen zullen allemaal bijzonder slecht klinken in de oren van Soulslike veteranen. Dat zijn puristen die al klagen over het bestaan van summons in Elden Ring. Prima, want daar is Another Crab’s Treasure niet voor gemaakt. Voor beginners is dit een uitstekende plek om te beginnen. Als je het leuk vindt kun je verder met de ingewikkeldere games.

Conclusie

Another Crab’s Treasure laat zien dat Soulslikes niet altijd duister hoeven te zijn met een luchtige presentatie. Ervaren spelers van het genre zullen misschien wat sneller op de game zijn uitgekeken, maar het is dé plek om te beginnen.

Speel Another Crab’s Treasure nu op PlayStation 4/5, Xbox One/Series, Nintendo Switch en pc. Voor deze review speelde ik op de PS5.

Oordeel: 7,0

Gerelateerde berichten:

Lies of P review – Geen woord gelogen Ravenswatch (p)review – Raven review Cassette Beasts review – Pokémon maar dan goed?