Soms is een game zo goed dat het met kop en schouders boven de rest van het jaar uitsteekt. Als de game kort is, is dat niet zo’n probleem. Dan kom je er redelijk snel overheen. Maar in het geval van Baldur’s Gate 3 (of BG3) is er ineens een gat als je er honderd uur in steekt en je het vervolgens uitgespeeld hebt. Wat doe je dan?
Gecondoleerd
Als jij dit ook zo hebt meegemaakt met BG3, dan allereerst gecondoleerd. Alles is gemaakt om te eindigen, niets gaat eeuwig door. Je kan iets niet volledig ervaren zonder de conclusie ook mee te maken. Maar dat maakt het niet minder heftig. Integendeel.
Het hoeft niet eens een game geweest te zijn. Misschien was er een boekenserie die magisch is/was voor jou. Of misschien eindigde een RPG campagne waar jullie jaren aan zaten en met volle teugen van genoten. Of een serie die je al een tijd aan het bingen was, maar waarvan de finale je plots en onverwacht raakt.
Je eerste keer maak je altijd maar één keer mee. Een tweede playthrough van BG3 zal nooit hetzelfde zijn als je eerste. En dat is droevig. Maar het is ook wat het zo mooi maakt. Die leegte is de prijs voor de ervaring. Wat mij betreft was het dit absoluut waard. Dus ik ben je meer dan condoleances verschuldigd, ik feliciteer je ook.
Door naar het volgende meesterwerk?
Wat doe je hiermee? Dat gat moet ergens mee gevuld worden! Misschien met nog een meesterwerk? Dat kan, maar ik raad het je af.
Als je net uit een lange, serieuze relatie komt heb je een zekere eenzaamheid. Je partner is er niet meer en jij bent het niet meer gewend om alleen te zijn. Dit is allemaal begrijpelijk. Maar je gaat niet meteen weer op zoek. Je geeft jezelf wat tijd om bij te komen. Want je moet jezelf weer even vinden in de restanten voor je jezelf weer aan iets anders geeft.
Nee, het is juist verstandig om wat afstand te nemen. Zeker als je ergens zoveel tijd in stak dat het een deel van je leven overnam. Of dat nou een relatie was, of BG3. Even een stapje terug doen.
Neem je tijd
Wat doe je als het net uit is? Je gooit je even in je werk, neemt er een hobby bij of date wat voor de leuk. Misschien wandel je wat meer dan gebruikelijk, of hang je wat vaker met je vrienden. een beetje afleiding is een goed idee.
Zo is het ook met BG3. Als je aan één stuk door meesterwerken zou spelen raak je je perspectief kwijt. Het wordt de norm. En dan is het niet meer bijzonder. Dus neem een pauze. Kom bij. Lees een boek. Of speel wat andere games die je niet zo hard zullen treffen. Ververs je palet, als het ware.
Sommigen hebben games waar ze met enige regelmaat naar terugkeren. Dit is daar een goed moment voor. Speel even wat Sims of Civ of iets anders dat je van binnen en van buiten kent. Het hoeft niet eens een game te zijn. Speel wat bordspellen, lees wat boeken. Wat het precies is maakt eigenlijk niet zo uit. Voor je het weet ben je helemaal bijgekomen. Dan heb je de tijd om jezelf weer te vinden en eventueel een respec te doen. Wat dacht je van Sorcerer?
Zal gamen ooit weer hetzelfde zijn na BG3?
Natuurlijk niet, je leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Oké. oké, ik overdrijf. Dit artikel is een halve grap die een beetje uit de kluiten gewassen is. Maar als je dit ooit hebt meegemaakt, weet je misschien ook dat het niet zo erg overdreven is als je misschien zou verwachten. Ik ga de komende paar weken in ieder geval vooral games spelen waar ik niet zoveel over na hoef te denken.
Heb jij tips voor medegamers met post BG3 syndroom? Deel ze dan vooral in de comments en wie weet, misschien help je wel iemand!
Geef een reactie