Toevallig ben ik in de afgelopen paar weken uitgenodigd voor een aantal feestjes. “Wil jij dan ook voor de spelletjes zorgen?” vragen ze dan. Natuurlijk wil ik dat, maar dat zet me ook aan het denken: wat komt hier precies bij kijken? Hier zijn wat tips.
Feestjes zijn voor de gezelligheid
Natuurlijk zijn geen twee feestjes gelijk aan elkaar, maar over het algemeen worden ze gevierd als een excuus voor sociaal samenkomen. Dat betekent dat de feestgangers gezellig met elkaar willen gaan kletsen. Daarom zijn ze meestal niet geïnteresseerd in een bordspel die hun volle aandacht vergt.
Op een feest is een spel niet de hoofdreden om te verzamelen, dus kies iets dat de focus niet wegneemt van de gezelligheid. Als je aankomt met Twilight Imperium kan ik je haast garanderen dat het niet opgepakt wordt, zelfs als iedereen aanwezig een fan is van het spel.
Aan de andere kant zijn er spellen die conversatie juist stimuleren. Woordassociatiespellen zijn hier heel goed voor. Omdat je herinneringen en ervaringen gebruikt bij het beschrijven van een afbeelding in Dixit of Mysterium gaan mensen vaak praten na een rondje om te vragen waarom je díe kaart gebruikte, of een kaart zó beschreef.
Cards Against Humanity is ook een goed voorbeeld. Je maakt grappen en observaties op basis van kaarten die je op hand hebt, wat de feestgangers aan de praat zet als er iets leuks tussen zit.
Feestjes zijn groot
Een grote zwakte van bordspellen is dat ze vaak gespeeld moeten worden met specifieke spelersaantallen. Zelfs de nummers op de doos kunnen een leugen zijn, want hoewel je Scythe: Invaders From Afar kán spelen met zeven spelers zal ik niemand aanraden om meer dan vijf hoofden aan een tafel te hebben.
Meestal weet je niet precies hoeveel mensen er gaan opdagen op feestjes. Maar het zullen er meestal wel meer dan vier zijn. Ga uit van zes tot tien deelnemers en pas daar je selectie op aan. Als er veel meer feestgangers zijn dan dat is het ook geen probleem, want de kans is groot dat niet iedereen mee wil doen. Desnoods kunnen twee groepen twee verschillende spellen spelen.
Kaartspellen zijn hier vaak een goede keuze voor, dus ik neem mijn grote doos der kleine spellen altijd mee. Dan heb je meteen een aardige selectie aan spelletjes die allemaal goed te spelen zijn met verschillende spelersaantallen.
Ook een spel als Don’t Get Got kan een absolute topper zijn. Dit kun je niet alleen met 2-10 spelen, je bent er ook niet constant mee bezig. In plaats daarvan probeer je steeds feestgangers in een val te lokken door een specifiek iets te zeggen of doen, zodat jij een kaartje van je waslijst mag afstrepen. Dat sluit ook meteen aan bij de gezelligheid en conversatie van eerder.
Niet iedereen heeft spelervaring
Ik heb het er al eens over gehad in mijn stuk over spellen uitleggen, zorg ervoor dat je de spellen die je meeneemt kent. Je vrienden nodigen je vast ook uit voor feestjes voor andere redenen, maar je bent op zijn minst verantwoordelijk voor de spellenvreugde. Dus is het aan jou om vragen te beantwoorden als die er zijn. Neem daarom de regels van spellen die je nog niet kent door en zorg ervoor dat je ze snapt.
Bedenk je ook dat er sowieso iemand mee gaat doen die aanzienlijk minder spellenervaring heeft dan jij. Onderschat je maanden of zelfs jaren ervaring met het medium niet. Spellen begrijpen is iets dat je leert, dus iemand die het niet of zelden doet zal wat moeite hebben om de regels te begrijpen.
Kies daarom voor spellen met simpele regels. Je kan de feestgangers beter onderschatten dan overschatten, want er zijn genoeg simpele spellen die ook leuk zijn voor ervaren spelers. Bovendien willen mensen op feestjes hun tijd waarschijnlijk niet besteden aan het luisteren naar een lange en saaie uitleg. Als je het spel in vijf minuten uit kan leggen zit je goed.
Houd rekening met de taalbarrière
Op feestjes is het misschien nog belangrijker dan elders om inclusief te zijn, dus houd rekening met dingen die ervoor zorgen dat mensen worden buitengesloten. Als iemand niet mee wil doen is dat één ding, maar als ze dat wél willen en er een andere reden is dat dat niet kan is dat niet goed.
Vraag de persoon die over de uitnodigingen gaat bijvoorbeeld of iedereen Nederlands kan. Zo niet, kom dan niet met een selectie spellen van 999 Games. Die zijn allemaal vertaald en daarom onspeelbaar voor een expat of bezoekende familie uit het buitenland.
Liefst heb je spellen mee die taalonafhankelijk zijn. Als er woorden op kaarten staan, dan maakt wie welke taal spreekt uit. Gelukkig zijn er genoeg spellen die dat volledig vermijden. Dalmuti is een uitstekend voorbeeld van een spel die iedereen kan spelen. Bovendien kan je de verliezer een beetje pesten, wat kan helpen met de feestsfeer. Zolang je maar niet overboord gaat. For Sale is ook een goeie, die ons Millenials ook de droom van huiseigenaarschap doet uitleven.
Dwing mensen niet te spelen
Houd in je achterhoofd dat de gasten hier waarschijnlijk niet zijn om een spelletje te spelen. Ze zijn hier om een verjaardag of prestatie te vieren. Daarom kan het goed dat niet iedereen zin heeft om mee te doen. En dat is niet erg.
Houd je uitnodigingen voor een spelletje open en vriendelijk. Op feestjes ken je vaak niet iedereen, dus je weet niet hoe ze reageren op druk. Laat weten dat ze mee mogen doen en dat je het leuk vindt als dat zo is, maar maak ook duidelijk dat het niet erg is als ze liever iets anders doen.
Het is ook niet erg als een paar mensen liever even meekijken terwijl jullie spelen. Als iemand geen bordspelfan is kan het speelplezier van de rest juist een motivatie zijn om daarna een potje mee te doen. Wie weet, misschien vind je zo een kersverse bordspelfan. Dat is altijd de moeite waard. Bovendien herinner ik je er weer aan dat een feestje niet draait om de spellen maar om de gezelligheid, dus dat gaat altijd voor.
Jullie tips
Dit waren wat tips van mij voor feestjes. Als jij nog tips hebt voor je medefeestgangers horen we het graag, dus deel het in de comments!
Geef een reactie