De startopstelling van Potion Explosion voor drie spelers.

Doe bordspelopzet samen

Bordspelopzet als spraakmaker

Als je bij elkaar komt om een bordspel te spelen, dan is dat niet de enige reden dat jullie verzamelen. Het is ook om je vrienden of familie weer te zien. Misschien zelfs om te bonden met je collega’s. Hoe dan ook gaat een bordspeldag of avond om connecties.

Die connecties maak je aan of versterk je tijdens het spelen, maar het kan daarvoor ook al beginnen. Bordspelopzet is over het algemeen simpel en licht handarbeid, wat in mijn ervaring het perfecte moment is om een beetje te grappen en bij te praten. Dan stimuleer je beide helften van je brein precies genoeg.

Daarom is het opzetten eigenlijk het perfecte moment. Een paar pionnen op hun plek zetten, dat kun je best terwijl je praat. Er is ook vast iemand aan tafel die goed genoeg kaarten kan schudden dat die daar niet volledig op hoeft te focussen. Misschien kan die zelfs wat truucjes, dan kunnen jullie het daar even over hebben. En zo niet, dan kun je die persoon lekker afleiden door tegen ze aan te praten en lachen over hoe het maar niet lukt.

De startopstelling voor vier spelers voor Starcadia Quest.

In de stemming komen

Het zet ook de toon voor het soort spel dat jullie gaan spelen. Is het wat zwaarders, dan merk je dat ook in de opzet. Die hebben grotere borden met meer speelstukken, dus duurt bordspelopzet langer. Spellen gericht op een publiek dat minder vaak bordspellen speelt hebben vaak speelsere stukken, die je dus allemaal even aan mag raken. Door er alvast mee in de weer te gaan bouw je anticipatie op.

Dit komt wel met een asteriskje. Als jullie bij elkaar komen om een specifiek spel te spelen en jullie kijken er al naar vooruit, dan kan de tijd die het kost om het spel op te zetten juist een demper zijn. Vooral als het opzetten even duurt. Al helemaal als iedereen het spel al kent. Kies dus je momenten.

De startopstelling van Everdell voor vier spelers.

Leren door bordspelopzet

Bij het opzetten leert iedereen aan tafel alvast hoe onderdelen heten, waar ze horen en zelfs deels waar ze voor zijn. Dit is allemaal context die jullie gaat helpen het spel te begrijpen. Zeker dingen als ‘trek kaarten gelijk aan het aantal spelers +1’ geeft iedereen een beeld van hoe mechanieken zijn gebalanceerd. Deze context helpt iedereen een beeld te vormen als het spelen eenmaal begint.

Als het uitleggen dan daadwerkelijk begint, dan kun je wijzen naar dingen die je medespelers zelf hebben voorbereid. Ze weten waar je het over hebt en snappen het spel daardoor eerder. Dit allemaal door iets te doen dat toch moest gebeuren voor jullie konden beginnen.

Het nodigt zelfs uit vragen te stellen en voorkomt dat je iets vergeet. Als een specifiek speelstuk niet in jouw uitleg naar boven komt, dan weet de persoon die dat stuk op tafel zette dat waarschijnlijk wel aan te duiden. Als de opzet vraagt iets op een specifieke manier neer te leggen, maar jij vergeet te zeggen waarom dat is, dan stelt de persoon die dat moest doen er waarschijnlijk wel een vraag over.

De startopstelling van Hibachi voor drie spelers.

Einde opzet

Dit waren een aantal redenen om bordspelopzet samen te doen met je medespelers. Natuurlijk zijn er ook argumenten tegen. Maar overweeg eens om het niet allemaal van tevoren te doen en kijk wat je ervan vindt. Heb jij hier nog gedachten over die ik niet besproken heb? Laat het dan vooral weten in de comments!

Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *