Als je site focust op bordspellen én videogames is het bijna verplicht om een keer een lijstje te doen over videogames die eigenlijk gewoon een bordspel zijn. Ik houd mij netjes aan de regels, dus bij deze de lijst!
XCOM
Hoewel een bordspel niet turn-based hoeft te zijn, is dat wel de eerste associatie die je maakt. Dat en dobbelstenen waar een hoop mensen zenuwachtig naar zitten te staren. XCOM heeft eigenlijk allebei.
XCOM is een serie turn- en grid-based strategy games. Dat wil zeggen dat een level is verdeeld in beurten en dat speelvelden zijn verdeeld in grids. Je moet je manschappen tactisch verplaatsen, zodat ze binnen bereik van vijanden zijn als ze gaan schieten, buiten bereik van vijandelijk vuur en achter dekking om niet geraakt te worden.
Dan heb je nog het schieten zelf. In plaats van dat je richt en de trekker overhaalt hover je je muis over je doelwit. Dan staat er een % nummertje dat jou laat weten hoe groot de kans is dat je raakt of mist. Dit is in essentie een dobbelsteenrol, hoewel er over het algemeen een D100 voor geworpen wordt. Hoeveel schade het schot uit gaat richten is ook afhankelijk van het wapen dat je gebruikt en eventuele bepantsering van je vijand. Dit lijkt erg op gear van bordspellen zoals Zombicide.
Mocht je trouwens XCOM in een ander jasje willen, dan heb ik ook wat voorbeelden voor jou. Mario + Rabbids is XCOM voor Nintendo fans en Marvel’s Midnight Suns is leuk als jij een strateeg bent met een plekje in je hart voor superhelden.
Pokémon
Pokémon is zonder twijfel de bekendste game op deze lijst. Sterker nog, het is de grootste brand van de wereld. Het wint het van Mickey Mouse en Star Wars. En dat zegt wat! Het is zo bekend dat ik niet de moeite ga nemen uit te leggen waar de games over gaan.
Al vanaf het begin was er een Pokémon kaartspel en aangezien we kaartspellen en bordspellen over één kam scheren, telt het automatisch. Maar los daarvan is Pokémon ook in essentie een engine builder/party builder bordspel van jewelste.
Team en engine builden doe je buiten de gevechten om, wat misschien een beetje afleidt van het bordspelesque. Maar vergis je niet, het zit erin. Dan heb je de gevechten, die in essentie hetzelfde zijn als in het ruilkaartspel. Je hoeft misschien niet langzaam energie op te bouwen, maar de rest is vergelijkbaar.
Het is jammer dat de Pokémon formule al zo lang zonder vernieuwing komt, want alles begint een beetje saai en uitgekauwd te worden. Maar daarover heb ik het een ander keertje!
Slay the Spire
Ik gaf net al aan dat ik niet echt onderscheid maak tussen een bordspel of een kaartspel. Natuurlijk erken ik dat ze verschillen hebben, maar om de niche nog kleiner te maken voelt best onnodig. Zodoende zijn er een aantal ‘kaartspellen’ op deze lijst. Zoals Slay the Spire.
Slay the Spire is een deckbuilder zoals Clank! of Ascension. Dit is een bordspelgenre dat opkwam met Dominion. In een deckbuilder begin je met een flinterdun en slap deckje, maar verbeter je dat gedurende het spel. Het is dus níet hetzelfde als ruilkaartspellen zoals de eerdergenoemde Pokémon. Het deck builden is het spel. Het deck waar je mee eindigt is steeds anders, want wat je aanschaft is sterk afhankelijk van wat er allemaal beschikbaar is.
Het is daarom geen verrassing dat de mensen van Mega Crit een roguelite hebben gemaakt van Slay the Spire. Willekeur zit al in de aard van het genre, dus het sluit perfect aan. Het doel is om de spire te beklimmen en mogelijk te ontsnappen. Daarvoor moet je het opnemen tegen allemaal monsters die je van kant proberen te maken en een baas aan het eind van elke verdieping die je progressie probeert te stoppen. Gelukkig weet je altijd wat je tegenstanders gaan doen en kan je daarop inspelen.
Na elk gevecht mag je een kaart toevoegen aan je deck. Ik zeg mag, want niet alle kaarten maken je deck beter. En dat is ook nog eens afhankelijk van je build. Dus er is een hoop om te overwegen!
Inscryption
Nog een deckbuilder en ook deze is een roguelite. Tenminste, aan het begin. Maar ik wil niets spoilen, dus hoe dat zit zul je zelf moeten ontdekken.
In Inscryption word je wakker in een donkere schuur, met een in schaduw gehulde figuur tegenover je. Je weet niet hoe je kan ontsnappen, maar een van je kaarten vertelt je dat je daarvoor onder andere het spel moet winnen. Dat een kaart tegen je aan het praten is neem je even voor lief, want je hebt andere dingen aan je hoofd.
Het spel is een beetje Yu-Gi-Oh!-achtig. Om sterke kaarten te spelen moet je namelijk zwakkere opofferen. Ook speelt het zich af op een 5×2 grid. Aan het einde van een beurt vallen kaarten automatisch wat tegenover hen staat aan. Als daar niets is raken ze de speler, die dan levenspunten verliest. Om een potje te winnen moet je met vijf schade voorstaan op je tegenstander, want levens werken als een ouderwetse weegschaal. En na dat potje mag je waarschijnlijk aanpassingen aan je deck maken.
Inscryption gebruikt deze opzet om een mysterieus en duister verhaal te vertellen, dat je toch echt voor jezelf zal moeten ontdekken. Daarbij zit de oplossing ook niet altijd in het kaartspel zelf. Je kunt namelijk opstaan van de tafel en de schuur gaan verkennen. Zo vind je soms kaarten die in je deck kunnen of hints naar hoe je nou kan ontsnappen.
Armello
Van Armello ben ik bijna verrast dat het niet gewoon een digitale versie van een bestaand bordspel is. Het zou er namelijk zo één kunnen zijn. Stealth wordt misschien ingewikkeld, maar behalve dat kan het allemaal.
Jullie zijn hoofden van clans in een dierenkoninkrijk. De koning is zijn verstand verloren door de corruptie van de rot, dus moet zijn plaats ingenomen worden. Maar wie wordt de nieuwe koning? Als het aan jou ligt ben jij dat, maar je tegenstanders hebben vergelijkbare gedachten. Dus zullen jullie het uit moeten vechten terwijl de gestoorde koning het land vernietigt en zijn wachters achter jullie aan stuurt.
Armello heeft een bord opgemaakt met verschillende hexen. Jij hebt elke beurt drie actiepunten om je mee over het bord te verplaatsen. Verschillende soorten terrein hebben verschillende effecten, dus waar je op stapt of op eindigt maakt uit. Ondertussen probeer je geheime missies te vervullen en je tegenstanders van het bord slaan om prestige te winnen. Maar als je zelf sneuvelt zal je prestige verliezen, dus wees voorzichtig.
Naast actiepunten heb je ook kaarten die je kan spelen. Deze kosten geld, magie of verhogen je rotcorruptie. Er zijn voorwerpen die je kan dragen om jezelf te verbeteren, vallen die je op het bord kan leggen en aanvallen die je direct op je tegenstanders kan schieten. Er zijn zelfs spreuken om jezelf tijdelijke bonussen te geven. Ondertussen werken gevechten met dobbelstenen. Je hebt stats die bepalen hoeveel dobbelstenen je wanneer mag rollen, hoeveel kaarten je elke beurt in handen krijgt en hoeveel klappen je kan overleven. Oh, en je kan op vier manieren winnen. Het is niet zo ingewikkeld als het klinkt en de proloog maakt de boel goed duidelijk.
Conclusie
Dit waren vijf games die eigenlijk gewoon een bordspel zijn. Ken jij nog voorbeelden die op deze lijst horen? Of heb je interesse gekregen in een paar van deze games? Laat het dan weten in de comments.
Ben je misschien op zoek naar iets nieuws? Neem dan eens een kijkje naar Shattered Heaven.
Geef een reactie