Op de Game Awards werd de Dredge content pack voor Dave the Diver aangekondigd. Leuk, dacht ik. Maar het deed me vooral denken aan het imago dat doorlopende games (games as a service) eigenlijk hebben. Ze kunnen meer dan alleen kwaad. Maar kwaad, dat kunnen ze ook!
Aandacht vasthouden
Een game houdt maar zo lang iemands aandacht vast. Zeker singleplayer avonturen weten volk meestal niet ver voorbij het verhaal vast te houden. Dat kan slecht reflecteren op je verkoopcijfers, want die investeerders weten vaak het verschil niet tussen een afgerond verhaal en een oneindige multiplayergame. Zij zien enkel dat spelers niet meer aan het spelen zijn.
Doorlopende games verlengen deze aandachtsspanne aanzienlijk. Neem Dave the Diver. Ik heb de game met veel plezier gespeeld. Maar toen het verhaal eenmaal klaar was legde ik het vrijwel direct weg. Toen kwam de aankondiging van de Dredge crossover en ik had meteen weer zin om te spelen.
Als deze uitbreiding meteen aan het begin was inbegrepen zou het niet zo speciaal geweest zijn. Dan zat het gewoon ingebakken in de gebruikelijke gameplayloop. Maar nu trekt het me terug.
Monster Hunter doet dit ook veel. Het basisspel komt uit en houdt me voor tientallen uren enthousiast. Dan heb ik het verhaal uitgespeeld, heb ik alle monsters ruim en breed verslagen en sterft mijn interesse af. Tot er een nieuw monster wordt toegevoegd. Dan heb ik er weer helemaal zin in.
Aandacht gijzelen
Dit klinkt natuurlijk allemaal hartstikke mooi, maar dit is juist ook waar doorlopende games veel kritiek voor krijgen. Is het wel nodig om spelers steeds weer terug het spel in te trekken? Laat ze gewoon lekker iets anders spelen als jouw game ten einde is gekomen!
Het ligt er natuurlijk een beetje aan wat er achter dat langzame releaseschema zit en wat voor content je ervoor terug krijgt. In het geval van Dave the Diver en Monster Hunter zijn de toevoegingen gratis en voegen ze interessante, nieuwe gameplay toe. Maar dat is niet altijd het geval.
Games als Call of Duty of Fortnite gebruiken season passes om hun spelers vast te houden. Monster Hunter World is hier overigens ook schuldig aan. Ze roepen je elke dag of week terug om dagelijkse taken te volbrengen. Dan krijg je wat extra goodies en als je het lang genoeg volhoudt heb je aan het einde een leuke skin. Dan log je in, doe je een paar potjes om je doelen te bereiken en met een beetje pech speel je langer door dan je intentie was.
Nu is het niet meer ‘aandacht vasthouden’ maar ‘aandacht gijzelen.’ Spelers voelen zich gauw verplicht om elke dag in te loggen, anders lopen ze achter en missen ze misschien goodies. En dat wil je niet!
Content timen
Net als in comedie kan voor een game timing alles zijn. Als we het voorbeeld van Dave the Diver er weer even bij pakken, de Dredge DLC zou als deel van het hoofdspel een beetje raar zijn geweest. Wat is Dredge en waarom zou je erin geïnteresseerd moeten zijn?
Na de Game Awards is dit anders. Beide games waren genomineerd voor beste indie game, waardoor de relevantie ineens naar voren wordt gebracht. Ook ben je al gewend geraakt aan de relaxte aard van Dave, waardoor het griezellige van Dredge heel anders aankomt dan als het er vanaf het begin al in zat.
Blood and Wine wordt nog steeds met enige regelmaat aangehaald als een van de beste DLC’s voor een game die ooit uit is gebracht. Dat is alleen zo omdat het niet deel is van het hoofdspel van The Witcher 3. Het zet het hele gebeuren namelijk in een andere context. Hoewel er nog steeds gevarenen dingen zijn die Geralt moet bereiken is hij niet langer op zoek naar Ciri. Dat hele gebeuren is achter de rug. Dat maakt van Blood and Wine een beetje een vakantie. Dus gaat hij naar een zonnig gebied dat aanzienlijk aangenamer oogt dan de grouwe landen waar hij vandaan komt. Je eindigt zelfs met een luxe huisje en mogelijk een leuke parter die lekker gaat zonnebaden in je tuin.
Seizoensevenementen
Ook dit timen is weer iets dat bedrijven kunnen gebruiken om je aandacht te gijzelen. Al heb ik hier wel iets meer gemengde gevoelens over. Doorlopende games hebben vaak seizoensevenementen die je weer voor een week of twee terugroepen om wat speciaals mee te maken.
Natuurlijk valt dit weer onder het aandacht gijzelen, maar als er iets leuks mee wordt gedaan zie ik het wel iets meer door de vingers. Wat sneeuw hier, een speciale quest daar en ik vind het al een stuk minder erg. Het blijft wel misbruik maken van onze gezamelijke FOMO, zeker als je loot kan krijgen die buiten het evenement niet beschikbaar is. Maar het voegt ook wat toe.
Enerzijds is dat natuurlijk leuk. De unieke items fungeren meteen als een aandenken aan je videogamevakantie. Maar het is ook een verzamelobject die je móet vergaren voor het festijn voorbij is. Dit wordt vooral frustrerend als dat speciale object moeilijk te verkrijgen is, of de kans dat je het krijgt als beloning voor iets klein is. Want dan moet je er weer een hoop mee tijd in steken dan je eigenlijk wil.
Tweede kansen
We gaan weer even terug naar CD Projekt Red, maar deze keer voor Cyberpunk 2077. Na de gigantische hype had de game een suboptimale eerste paar maanden (of jaren). Toen zijn een hoop gamers, terecht, afgehaakt. Maar de ontwikkelaars hebben door zitten sleutelen om er toch nog iets goeds van te proberen te maken.
Toen ze een beetje het gevoel hadden dat ze er waren brachten ze uiteraard een grote patch uit. Daar kwam Phantom Liberty nog bovenop om nieuw leven in Cyberpunk 2077 te blazen. Het is niet raar dat de game als beste werd gekozen onder doorlopende games.
Misschien nog wel bekender is de reis die No Man’s Sky maakte. Gamers waren lichtgezegd teleurgesteld toen de game uitkwam en grofweg geen van de gemaakte beloftes nakwam. Gelukkig heeft Hello Games zich er niet bij neergelegd en men zegt nu met regelmaat dat het ondertussen een goede game is. Meteen goed is natuurlijk beter, maar uiteindelijk goed is beter dan eeuwig slecht.
‘Een game hoeft niet af te zijn’
Dat een game later gefikst kan worden is iets dat op zichzelf een pluspunt is. Er zijn altijd wat bugs die tussen de mazen van het net doorglippen en ondanks alle playtests toch in de game belanden. Zo’n twintig jaar geleden was je game dan stuk, of moesten de gamers maar leven met een gekkigheidje hier en daar. Maar bedrijven nemen het nu wel wat te ver.
Die nemen namelijk steeds meer een luie mentaliteit aan. Een game hoeft niet ‘af’ te zijn als het op de schappen verschijnt. Verkoop het voor de gemaakte deadline, dan haalt het alvast wat geld binnen. Later maak je er wel wat moois van. Zeker in combinatie met preorders is dit dodelijk. Nu is de game al duizenden of miljoenen keren verkocht voor de ontwikkeling is afgerond. Ook hebben reviewers niet de kans gehad gamers te waarschuwen dat de boot nog aan alle kanten lekt. Dus waarom zou je het nog fiksen? Daarom krijg je er vaak wat extraatjes bij, dan azen ze weer op je FOMO. Je hoeft niet ver voorbij Halo Infinite of Call of Duty Modern Warfare 3 te kijken hoe dit gaat. Grote bedrijven kunnen steeds meer flikken bij hun fans, want ze hebben je geld al.
Hier zit wel een kloof tussen de uitgevers en de ontwikkelaars. In veel gevallen is het namelijk de beslissing geweest van de uitgever om een game uit te brengen ondanks dat ontwikkelaars aangeven dat het daar nog niet klaar voor is. Want een ontwikkelaar wil een goede game maken, maar een uitgever wil geld verdienen. Bovendien kunnen ze de schuld lekker afschuiven op de ontwikkelaars die ze lekker negeerden, dus win-win! Maar voor de gamers is het natuurlijk moeilijk vast te stellen in hoeverre de ontwikkelaars betrokken zijn. Het enige wat je kan doen is stoppen met preorderen en pas een game kopen als de (positieve) reviews al uit zijn. Dan dwing je uitgevers en ontwikkelaren de lekken te fiksen vóór de game in de winkels terecht komt.
Een doorlopende mening
Dit waren een aantal dingen die ontwikkelaars kunnen doen met doorlopende games. Zijn ze goed, of zijn ze slecht? Nou, een beetje van allebei. Het belangrijkste is dat je een onderscheid weet te maken tussen je aandacht dat vastgehouden of gegijzeld wordt. Heb jij nog wat onderwerpen die ik gemist heb? Laat het dan vooral weten in de comments!
Geef een reactie